Aloha:Cirkel 6

<accesscontrol>Aloha</accesscontrol>

Je kan altijd naar de Aloha hoofdingang, naar de vorige cirkel of de volgende cirkel.

2006-12-13 10:00-14:00, woensdag, Beukenrode

Deelnemers

Aanwezigen

1. Dennis Luijer
2. Harm Saeijs
3. Manon Tromp
4. Marjolein Hins
5. Martien van Steenbergen
6. Stanley van Maaren
7. Willem van den Ende

Afwezigen

1. George Diepenmaat—te veel ander werk omhanden
2. Harry van der Velde—België
3. Jan Selen—luisteraar
4. Johan Smits—afspraak met klant
5. Gaston Vilé—WO 29/11, 6/12, 13/12, 20/12, 10/01, 17/01 en 24/01 verhinderd
6. Kommer Troost—veel 'grafische' hooi op de vork einde jaar
7. Niranyana Jayamary—op klus
8. Riet Diepenmaat—te veel ander werk omhanden
9. Wim Dijkstra—andere agenda

Voorlopige agenda:

1. ver-versen en her-inneren van het doel van onze reis en ons vurig verlangen—Martien
2. korte en krachtige check in—maximaal 30 minuten—allen
3. oratie van drie minuten van nieuwe kernkringers
4. de eerste pagina—30 minuten—Manon
5. gummiberen en werk stroomt naar binnen - Willem & Martien—NOTA BENE dit is lekker hands on en leidt tot een behoorlijke verhalenbundel en een werkvoorraad voor een ronde of drie (tilt ons over oud & nieuw heen)

Resultaten aan het eind van Aloha:Cirkel 6

• De brontekst voor de eerste pagina van het boek.
• Een zeer goed gevulde verhalenbundel en een werkvoorraad voor een ronde of drie, vier.

Een verslag, alle aanvullingen welkom

Alles loopt anders. Alweer.

We hebben een fijne check in. Stanley geeft de groep een praatstok, en creëert een cirkel waar de tafels tussenuit zijn. We spreken af de beginselen van geweldloze communicatie en effectieve dialoog na te leven. We betrachten daarbij om niet op een directe, persoonlijke manier op elkaar te reageren, maar meer stiltes te laten vallen alvorens we iets zeggen. [Stanley, zou jij hier iets aan kunnen toevoegen?] Later introduceert Harm ook een variant op een werkwijze van Walt Disney, waarbij je de vier belangrijkste stemmen afwisselend gaat horen en daarmee ruimte kunt geven zonder de draad kwijt te raken. In de oorspronkelijke opzet zijn er drie stemmen die elkaar opvolgen: de dromer, de manager en de observeerder.

Een vierde stem zou die van de brullende stilte zijn, waarbij iedereen weer even zakt in zijn eigen bredere bewustzijn (in stilte, loslatend). We krijgen dan in elk geval toegang tot het intelligentere deel van onze hersenen, de neo cortex. Voor sommigen zit in die stilte ook de toegang tot morpho-genetische velden en andere woorden voor Jung’s collectieve bewustzijn.

Dankzij Stanley doet het gesprek de ronde, en blijft het dat doen voor het grootste deel van de tijd samen. Een aantal zaken komen op tafel, die afwisselend gaan over het proces, over inhoudelijke zaken, en wat we aan het doen zijn.

Inside Out, Outside in, Top Down, Bottom Up (en dan in het Nederlands)

We bespreken het belang van persoonlijke intenties in een zich ontwikkelende groep, en het belang van een gemeenschappelijke intentie. Een overtuiging van Harm is dat (groeps-) processen het meest volledig werken als ze een combinatie vormen van de volgende ‘bewegingen’ (stel je een witte doos voor, met uitgaande en inkomende peilen):

1. Inside out—van het individu naar de groep/ van de groep naar de omgeving/buitenwereld.
2. Outside in—van de groep naar de persoon/ van de omgeving/buitenwereld naar de groep.
3. Top down—richtinggevend van ‘bovenaf’ naar beneden, dus vanuit het grotere overzicht naar de delen
4. Bottom up—van de delen (in een groep zijn dit de personen, in een persoon zijn dit zijn of haar verschillende stemmen) naar het geheel.

Net als bij het geschrevene over de Walt Disney stemmen geld hier: je kunt het zien gebeuren, en waar een van de bewegingen uit blijft kun je haar inbrengen.

Een behoefte om concreet te worden wordt uitgesproken. Ook stelt Martien voor dat er niet aan BDUF (big design upfront) gedaan zal worden. Ook wil hij niet alles van tevoren vastleggen. We komen tot een nieuwe manier om te kijken:

Polarity management, waarover ook een boek geschreven is (Polarity Management, Barry Johnson). Waar je een wens of voorkeur uitspreekt rondom een bepaald onderwerp, of een weerstand ergens tegen hebt met betrekking tot dit onderwerp, kun je beide zien als tegenpolen op dezelfde dimensie. De volgende polariteiten worden genoemd:

• Orde en chaos.
• Vooruitkijken en werken in kleine stukjes.
• BDUF en het volgen van de flow.
• Het geheel zien, en concreet bezig zijn.

Bestemming en reis. Een eerste aanzet tot iets meer structuur

We reizen van A naar B. In elk ontwikkelingsproces doen we dat. B is de bestemming, de SOLL, A is waar we nu staan, de IST. Ertussen ligt het pad dat we afleggen, ofwel de reis. Op die reis hebben we een aantal ontwikkelingslijnen die we in de gaten kunnen houden:

1. die van de groep als a. zich ontwikkelende cultuur, als b. samenstel van uiteenlopende en aanvullende personen, en c. als reisgezelschap met plezier en leerervaringen onderweg, aanlegplaatsen en een bestemming;
2. die van alle individuele personen, met a. vaardigheden, methoden en gedrag b. een (immer subjectieve) manier van beleven van het werk dat we doen en de intentie die we ermee hebben; in c. het subjectieve gevoel te ‘groeien’ en op de juiste plek te zijn;
3. als een organisatie (een boot, een bedrijf, een productgroep), dat ergens naar onderweg is, en instrumenten en handvatten nodig heeft om er te komen. Zoals operationeel management, ICT systemen, HRM, marketing, financieel management en planning.
4. als proces: met
   1. het werk, de creaties (plaatjes, teksten, documenten, patronen, persona’s, verhalen, pr);
   2. een set van samenkomsten, wandelingen, rituelen, leuke en minder leuke evenementen en gebeurtenissen, (de reisactiviteiten);
   3. de subjectieve en intersubjectieve ervaringen met de activiteiten;
   4. een set van monologen, dialogen en groepsgesprekken (de gesprekken); en
   5. de coördinerende activiteiten (projectmanagement, planning, financieel management, gespreksfacilitatie, etcetera)

Het is wellicht nuttig om eens vast te stellen welke ontwikkelingslijnen we zien, hoe de samenhang ertussen is, en hoe we elke lijn voldoende aandacht kunnen geven. Zodat we:

• op een wat systematischer manier het werk van ons als personen en groep zien ontwikkelen;
• het project- en procesmanagement met iets meer structuur kunnen oppakken,
• met toenemende mate de bestemming in zicht krijgen.

En natuurlijk, als belangrijkste: op een boeiende en productieve manier aan het werk zijn aan een succesvol, waardevol boek en nevenproducten.

Intenties en Pretogen

We bespreken onze persoonlijke intenties. Manon suggereert ook om het te hebben over de dingen waar we pretogen van krijgen (Manon, je zei hier nog iets boeiends over, ik meen dat je ook verwees naar een boek).

Hieronder de weergave zoals we ze op de flip over hebben geschreven. Wees welkom, en uitgenodigd, om er meer over te zeggen, nu en in latere instantie. Het delen en aanscherpen ervan schijnt voor een aantal van ons een belangrijke drijfveer om deel uit te maken van deze groep en reis.

====Willem==== zou wellicht willen schrijven. In ieder geval wenst hij dingen te doen waar hij zich goed bij voelt, en te blijven zoeken. In zijn dagboek schrijft Willem later: “ mijn intentie lijkt (volgens Harm) vooral schrijven te zijn, waarbij Dennis opmerkt, dat er verschil is tussen onze overall intentie en die voor het project. Ik weet voor mezelf nog steeds niet of een boek het beste medium is om mijn verlangen te schrijven (en ook daar geld mee te verdienen, zodat ik het meer kan doen) op een duurzame manier te kunnen doen. “

Willem zijn pretogen. Willem voelt zich goed in Engeland. Hij krijgt pretogen van een geslaagde team meeting, muziek maken en fotograferen.

Dennis

“verbeelden”. En: "collectief beslissen".

Pretogen?

Harm

Ontwikkeling faciliteren. In de breedste en diepste zin van het woord, ten behoeve van personen, (groepen van) organisaties en maatschappijen. Met continu groeiende kennis en vaardigheden, gedreven, vergezeld van fijne mensen, heeeeeel veel plezier en heeeeeeel veel liefde.

Pretogen? Van tijd besteden met een fijne vrouw aan mijn zij, terwijl we wandelen, lezen, vrijen, schilderen, ruzie maken, muziek luisteren, vals zingen en discussies voeren. Van fundamenteel nieuwe en goed onderbouwde inzichten en visies vinden en creeren, over hoe we het individueel en met zijn allen nog effectiever, leuker, vollediger, minder gestresst, gebalanceerder, echter en rechtvaardiger kunnen maken.

Martien

Wenst instrumenten te proberen. En nog liever (hihi): met zijn bek door het grind te gaan, en anderen vervolgens vertellen hoe het ook anders kan. En eigenlijk: een Fontein van Vurige Verlangens Manifesteren en Materialiseren.

Martien krijgt pretogen van Herman Finkers, van de Cote d'Azur en het enthousiast maken van een groep.

Manon

• Creëren uit het het hart, voor haarzelf en voor anderen.
• Bron stormen, vanuit meer dan het hoofd.
• Congruentie creeren, tussen gedrag/ de buitenkant, en energe, het subtiele, de binnenkant

Pretogen?

Stanley

Zinvol delen en te inspireren met de klant. Die klant is belangrijk voor hem; daar lijkt een beetje zijn persoonlijke ontwikkelingsbehoefte te zitten in relatie tot zijn werk, zo spreken we uit.

Pretogen?

Stanley zoekt naar een balans tussen "Laten Opborrelen en Richting houden"

Marjolein

Mooie reizen maken, met mooie mensen.

En je pretogen? Mijn pretogen ontstaan wanneer ik mensen blij kan maken. Wanneer ik dingen verzin of creeer waar een ander behoefte aan heeft en ik hem/haar help om zijn/haar doelen te bereiken. Overigens blijven de pretoogjes alleen wanneer de andere kant het waardeert en ziet of duidelijk is dat hij/zij mijn energie niet op prijs stelt of nodig heeft (ook al doet dit laatste wel eens pijn, als het eerlijk gebeurt kan ik het zeer waarderen en worden we vaak vrienden). Dus het is zaak voor mij om goed onderscheid te maken aan wie ik mijn energie geef. Geldt dat niet voor iedereen? Dus m.a.w. woorden: mooie mensen zijn voor mij, mensen, die congruent zijn en staan voor wat ze zeggen wie ze zijn. Nog even nagedacht over wat blij maken van mensen betekent: dat gaat over een andere wereld. Een wereld waarin we happy zijn, uitgaan van overvloed en positivisme en de 'nare' dingen genieten om de levenslessen die erin zitten en de diepgang die je daardoor meemaakt voor jezelf. Kortom, ik krijg pretogen van een wereld met mooie mensen creeeren!!

Aan tafel

Er is verwarring en onvrede. Ze is voelbaar, maar nog even moeilijk om mee te werken. Aan tafel, bij de lunch, spreken we erover. Het lijkt alsof we een functionele orientatie hebben, van samen iets maken en liefst nu, en een meer ontwikkelingsgerichte, die alles wat er al gebeurt ziet als deel van wat we nu maken. Soms staan de twee tegenover elkaar, en lijkt ze te polariseren.

UIt de opgebouwde spanningsboog komen hele mooie dingen voort. Stanley, die veel werkte in de energiesector, vertelt van voltage (de voorraadgrootheid, spanning, de stuwende kracht), amperes (de stroomgrootheid, wat er stroomt) en de aarde (een neutrale kracht, hetgeen ontvangt). Het blijkt een mooie metafoor voor een groepsproces [Stanley, misschien heb je wel zin om inzichten nog eens kort te beschrijven?].

The Bleep. The Secret. The Bow. Down the Rabbit Hole. Het is een feest, alle filmtitels die van toepassing blijken op ons werk samen.

Stanley heeft het over de kunst van het ontvangen. Vanuit vertrouwen, met je hart, de intentie laten stromen. Ik besef me nu pas, enkele dagen later, dat het wel eens een tweede sleutel tot onze transformatie kan zijn. Of anders gezegd, tot het oplossen van de spanning die we voelen tussen de orientatie op concreet bezig zijn met wat we afspraken, en laten ontstaan wat gebeuren wil. Het raakt aan het 'aarden' uit de electriciteitsleer van Stanley. Anders gezegd, waar je alles dat al gebeurt als uitgangspunt neemt en ziet als fragmenten van hetgeen we samen creeren, kun je niet eens het gevoel hebben dat we niet opschieten. Integendeel, dan is de verrijking continu.

Het Boek

Terug in de cirkel, spinnen we verder, over wat we allemaal kunnen doen in, met en rond het 'boek'. En ook, wie we er allemaal bij kunnen betrekken. Ik schrijf wat verder. Schrap maar wat je niet leuk of oninteressant vind. En voeg toe wat relevant lijkt.

Internet

Evenals electriciteit, is ook het internet een prachtmetafoor voor effectieve samenwerking. Het gedraagt zich als organisme. Het groeit sneller dan de CO2 uitstoot, de temperatuur en het aantal uitstervende dieren- en plantensoorten.

En, de grondbeginselen zijn razend eenvoudig.

Media, partners en pubiek

We kunnen een boek, een dvd, een website, een e-book, een Philips-boek (E inc) en een mobiele telefoonapplicatie ontwikkelen.

Ook kunnen we een liedje maken en een bekende leuke gezellige mooie artiest aan onze creatie koppelen. Namen die we bedenken zijn: Gerda Havertong, Susan Smit, Marco Borsato, Ruth Jacott, Wubbo Okkels (ja, de zingende astronaut), Huub van de Lubbe. Rap is ook Gaaf.

Als vanzelf hebben we het over politici en Grote Mensen uit het bedrijfsleven. Zoals de hoge heren die woensdag een brief schreven aan het kabinet, over de teloorgang van onze aarde.

We spreken verder, nu over het belang van een goed verhaal waarmee we deze mensen kunnen aanspreken. Een Brand Click zou mooi zijn, en ook een heuse Pitch voor in de lift naar de tweede verdieping.

Martien stelt de vraag voor wie het schrijven moeten. Voor de meelopers en Ja Knikkers? Voor de mensen die slechts een kietelknop behoeven? Segmentatie, op een verfijnde manier, zou handig zijn.

Inhoud

Eén flipover is leeg. Er staat alleen boven: De Vraag. Stanley suggereert dat het de lege pagina wordt in het boek, een idee dat al eerder vandaag aan bod kwam.

Een volgend onderwerp introduceert zich. Wat zou het leitmotif kunnen zijn, de boodschap, van ons boek? En wat zijn de verhaallijnen, en de karakters?

Hehe, poeh poeh. We hebben het over inhoud. Dennis blijkt prachtige plaatjes te hebben, over boeren en boeken in de klei, een akker, en nog veel meer. Boer zoekt Zin. Misschien komen ze wel in dit verslag, of rechtstreeks in de dummy (Oh, je bedoelt dat digitale ding dat ondertussen al dertig pagina's heeft en er heel mooi uitziet en misschien wel kan dienen als… eerste boekversie?).

We raken mogelijke verhaallijnen, onderwerpen en perspectieven aan. Voor nu, noemen we het even sleutelwoorden:

• De Boerin en De Akker;
• De Boerderij;
• Een stilteruimte;
• De natuur;
• Het land bij de boerderij;
• De boerin, haar persoon, haar manier van zorg dragen voor het boeren huishouden inclusief het land en de dieren en de planten en de bezoekers;
• De Gemeenschap rondom de boerderij;
• De Seizoenen;
• Processen en planning;
• De creatiespiraal.
• Werk en samenwerk.
• De koe bij de horens vatten. Aan het werk, en weten hoe, met welke attitude, om de mooiste dingen te laten ontstaan.

• Maatschappelijke thema's, en de opinies erover. Van boerenwijsheid naar nieuwe wijsheid—her-inneren. Edu- care
• Crebas en brandnetels. Goede voorbeelden.
• Integratie (man en vrouw, zwart en wit, oud en jong)
• Nederland in de wereld

• Creatief, visueel, een lied, poezie, een verhaal, een stripverhaal, wijsheden, wetenschappelijke inzichten

• Neo-classicisme: elk subsysteem draagt kenmerken van het grotere systeem En vice versa. Elke buurt voelt als de buurt waar iedereen het liefste wonen zou. (zie Martien's The Nature Of Order).
• Multiperspectivisch en de eenheid die daarna ontstaat

En, de voor mij mooiste gedachte: Zen en de Tractor.

Afronden

We lijken best tevreden. Willem en Martien geven aan er nog niet helemaal gelukkig mee te zijn. Ze hadden echt andere verwachtingen, na al het werk dat ze de week tevoren hadden gedaan. Ondanks de procesafspraak die we erover maakten, bleef het knagen. De boodschap is duidelijk: we moeten dit de volgende keer beter doen, om pijnlijk energieverlies zo min mogelijk te laten plaatsvinden. Als het mee zit, zijn er een heleboel elementen ontstaan waarmee we dat kunnen doen.

Tot woensdag. Een met eenieder afgestemde agenda volgt, uiterlijk dinsdagavond.

-)). Harm

P.S. (van Marjolein) Marjolein, Manon en Martien hadden nog een vervolgafspraak staan en bespreken hun zaken in het bos. Willem loopt met hen mee. Tijdens deze wandeling komt ook de frustratie naar buiten, die er deze middag was. Willem noemt het zelf als een terugkerend iets, frustratie, patroontaal. Wij bespreken met elkaar wat er is gebeurd en Willem en Martien krijgen een heel ander gevoel bij het proces waar we vandaag doorheen gingen. We gaan uiteindelijk allen goed gemutst en met nieuwe inzichten naar huis. Willem zal de patroontaal frustratie beschrijven en daaraan ook de oplossing van frustratie beschrijven, omdat hij nu over de ervaring beschikt wanneer bij hem de oplossing kwam (het had alles te doen met openhartig zijn en communicatie ...... Prachtig toch, mensenprocessen. En nu, terwijl ik dit schrijf, denk ik weer, wat zijn mannelijke kwaliteiten zonder vrouwelijke kwaliteiten en andersom? Helemaal niks, we kunnen niet zonder beiden..... En tevens bekruipt mij het gevoel weer.... wat ben ik blij dat ik in dit leven als vrouw ben geboren. Mannen 'moeten' zoveel meer nog dan ik al 'moet' van mezelf :-)) Wat heerlijk toch als we elkaar het comfort kunnen bieden van het mogen loslaten van alle 'moeten' en onszelf mogen zijn in vrijheid en vrolijkheid. Zie cirkel 4: je eigen vrijheid mogen leven, zonder bestaande regels. Laten we vrienden zijn in onszelf met onze feminiene en masculiene kanten en tussen elkaar! kudos voor ons allen en het proces waar we doorheen zijn gegaan.