Aloha:Cirkel 6

<accesscontrol>Aloha</accesscontrol>

Je kan altijd naar de Aloha hoofdingang, naar de vorige cirkel of de volgende cirkel.

2006-12-13 10:00-14:00, woensdag, Beukenrode

Deelnemers

Aanwezigen

1. Dennis Luijer
2. Harm Saeijs
3. Manon Tromp
4. Marjolein Hins
5. Martien van Steenbergen
6. Stanley van Maaren
7. Willem van den Ende

Afwezigen

1. George Diepenmaat—te veel ander werk omhanden
2. Harry van der Velde—België
3. Jan Selen—luisteraar
4. Johan Smits—afspraak met klant
5. Gaston Vilé—WO 29/11, 6/12, 13/12, 20/12, 10/01, 17/01 en 24/01 verhinderd
6. Kommer Troost—veel 'grafische' hooi op de vork einde jaar
7. Niranyana Jayamary—op klus
8. Riet Diepenmaat—te veel ander werk omhanden
9. Wim Dijkstra—andere agenda

Voorlopige agenda:

1. ver-versen en her-inneren van het doel van onze reis en ons vurig verlangen—Martien
2. korte en krachtige check in—maximaal 30 minuten—allen
3. oratie van drie minuten van nieuwe kernkringers
4. de eerste pagina—30 minuten—Manon
5. gummiberen en werk stroomt naar binnen - Willem & Martien—NOTA BENE dit is lekker hands on en leidt tot een behoorlijke verhalenbundel en een werkvoorraad voor een ronde of drie (tilt ons over oud & nieuw heen)

Resultaten aan het eind van Aloha:Cirkel 6

• De brontekst voor de eerste pagina van het boek.
• Een zeer goed gevulde verhalenbundel en een werkvoorraad voor een ronde of drie, vier.

Een verslag met wat verdieping over proceswerk (geschreven door Harm, graag aanvullingen]

Alles loopt anders. Alweer.

We hebben een fijne check in. Stanley geeft de groep een talking stick, en creëert een cirkel waar de tafels tussenuit zijn. We spreken af de beginselen van geweldloze communicatie en effectieve dialoog na te leven. We betrachten daarbij om niet op een directe, persoonlijke manier op elkaar te reageren, maar meer stiltes te laten vallen alvorens we iets zeggen. [Stanley, zou jij hier iets aan kunnen toevoegen?] Later introduceert Harm ook een variant op een werkwijze van Walt Disney, waarbij je de vier belangrijkste stemmen afwisselend gaat horen en daarmee ruimte kunt geven zonder de draad kwijt te raken. In de oorspronkelijke opzet zijn er drie stemmen die elkaar opvolgen: de dromer, de manager en de observeerder.

Een vierde stem zou die van de stilte zijn, waarbij iedereen weer even zakt in zijn eigen bredere bewustzijn (in stilte, loslatend). We krijgen dan in elk geval toegang tot het intelligentere deel van onze hersenen, de neo cortex. Voor sommigen zit in die stilte ook de toegang tot morpho- genetische velden en andere woorden voor Jung’s collectieve bewustzijn.

Dankzij Stanley doet het gesprek de ronde, en blijft het dat doen voor het grootste deel van de tijd samen. Een aantal zaken komen op tafel, die afwisselend gaan over het proces, over inhoudelijke zaken, en wat we god non de juu aan het doen zijn.

Inside Out, Outside in, Top Down, Bottom Up (en dan in het Nederlands)

We bespreken het belang van persoonlijke intenties in een zich ontwikkelende groep, en het belang van een gemeenschappelijke intentie. Een overtuiging van Harm is dat (groeps-) processen het meest volledig werken als ze een combinatie vormen van de volgende ‘bewegingen’ (stel je een witte doos voor, met uitgaande en inkomende peilen): 1. Inside out. van het individu naar de groep/ van de groep naar de omgeving/buitenwereld 2. Outside in. Van de groep naar de persoon/ van de omgeving/buitenwereld naar de groep 3. Top down: richtinggevend van ‘bovenaf’ naar beneden, dus vanuit het grotere overzicht naar de delen 4. Bottom up: van de delen (in een groep zijn dit de personen, in een persoon zijn dit zijn of haar verschillende stemmen) naar het geheel.

Net als bij het geschrevene over de Walt Disney stemmen geld hier: je kunt het zien gebeuren, en waar een van de bewegingen uit blijft kun je haar inbrengen.

Een behoefte om concreet te worden wordt uitgesproken. Ook stelt Martien voor dat er niet aan BIG DUF gedaan zal worden. Ook wil hij niet alles van tevoren vastleggen. We komen tot een nieuwe manier om te kijken:

Polarity management, waarover ook een boek geschreven is (Polarity Management, Barry Johnson). Waar je een wens of voorkeur uitspreekt rondom een bepaald onderwerp, of een weerstand ergens tegen hebt met betrekking tot dit onderwerp, kun je beide zien als tegenpolen op dezelfde dimensie. De volgende polariteiten worden genoemd: · Orde en chaos · Vooruitkijken en werken in kleine stukjes · Big DUF en het volgen van de flow · Het geheel zien, en concreet bezig zijn

Bestemming en reis. Een eerste aanzet tot iets meer structuur

We reizen van A naar B. In elk ontwikkelingsproces doen we dat. B is de bestemming, de SOLL, A is waar we nu staan, de IST. Ertussen ligt het pad dat we afleggen, ofwel de reis. Op die reis hebben we een aantal ontwikkelingslijnen die we in de gaten kunnen houden: 1. die van de groep als a. zich ontwikkelende cultuur, als b. samenstel van uiteenlopende en aanvullende personen, en c. als reisgezelschap met plezier en leerervaringen onderweg, aanlegplaatsen en een bestemming; 2. die van alle individuele personen, met a. vaardigheden, methoden en gedrag b. een (immer subjectieve) manier van beleven van het werk dat we doen en de intentie die we ermee hebben; in c. het subjectieve gevoel te ‘groeien’ en op de juiste plek te zijn; 3. als een organisatie (een boot, een bedrijf, een productgroep), dat ergens naar onderweg is, en instrumenten en handvatten nodig heeft om er te komen. Zoals operationeel management, ICT systemen, HRM, marketing, financieel management en planning. 4. als proces: met a. het werk, de creaties (plaatjes, teksten, documenten, patronen, persona’s, verhalen, pr); b. een set van samenkomsten, wandelingen, rituelen, leuke en minder leuke evenementen en gebeurtenissen, (de reisactiviteiten); c. de subjectieve en intersubjectieve ervaringen met de activiteiten; d. een set van monologen, dialogen en groepsgesprekken (de gesprekken); en e. de coördinerende activiteiten (projectmanagement, planning, financieel management, gespreksfacilitatie, etcetera)

Het is wellicht nuttig om eens vast te stellen welke ontwikkelingslijnen we zien, hoe de samenhang ertussen is, en hoe we elke lijn voldoende aandacht kunnen geven. Zodat we: - op een wat systematischer manier het werk van ons als personen en groep zien ontwikkelen; - het project- en procesmanagement met iets meer structuur kunnen oppakken, - met toenemende mate de bestemming in zicht krijgen.

En natuurlijk, als belangrijkste: op een boeiende en productieve manier aan het werk zijn aan een succesvol, waardevol boek en nevenproducten

Intenties en Pretogen

We bespreken onze persoonlijke intenties. Manon suggereert ook om het te hebben over de dingen waar we pretogen van krijgen (Manon, je zei hier nog iets boeiends over, ik meen dat je ook verwees naar een boek). Hieronder de weergave zoals we ze op de flip over hebben geschreven. Wees welkom, en uitgenodigd, om er meer over te zeggen, nu en in latere instantie. Het delen en aanscherpen ervan schijnt voor een aantal van ons een belangrijke drijfveer om deel uit te maken van deze groep en reis.

====Willem==== zou wellicht willen schrijven. In ieder geval wenst hij dingen te doen waar hij zich goed bij voelt, en te blijven zoeken. In zijn dagboek schrijft Willem later: “ mijn intentie lijkt (volgens Harm) vooral schrijven te zijn, waarbij Dennis opmerkt, dat er verschil is tussen onze overall intentie en die voor het project. Ik weet voor mezelf nog steeds niet of een boek het beste medium is om mijn verlangen te schrijven (en ook daar geld mee te verdienen, zodat ik het meer kan doen) op een duurzame manier te kunnen doen. “

Willem zijn pretogen. Willem voelt zich goed in Engeland. Hij krijgt pretogen van een geslaagde team meeting, muziek maken en fotograferen.

Dennis

“verbeelden”. En: "collectief beslissen".

Pretogen?

Harm

Ontwikkeling faciliteren. In de breedste en diepste zin van het woord, ten behoeve van personen, (groepen van) organisaties en maatschappijen. Met continu groeiende kennis en vaardigheden, gedreven, vergezeld van fijne mensen, heeeeeel veel plezier en heeeeeeel veel liefde.

Pretogen? Van tijd besteden met een fijne vrouw aan mijn zij, terwijl we wandelen, lezen, vrijen, schilderen, ruzie maken, muziek luisteren, vals zingen en discussies voeren. Van fundamenteel nieuwe en goed onderbouwde inzichten en visies vinden en creeren, over hoe we het individueel en met zijn allen nog effectiever, leuker, vollediger, minder gestresst, gebalanceerder, echter en rechtvaardiger kunnen maken.

Martien

Wenst instrumenten te proberen. En nog liever (hihi): met zijn bek door het grind te gaan, en anderen vervolgens vertellen hoe het ook anders kan. En eigenlijk: een Fontein van Vurige Verlangens Manifesteren en Materialiseren.

Martien krijgt pretogen van Herman Finkers, van de Cote d'Azur en het enthousiast maken van een groep.

Manon

- Creëren uit het het hart, voor haarzelf en voor anderen. - Bron stormen, vanuit meer dan het hoofd. - Congruentie creeren, tussen gedrag/ de buitenkant, en energe, het subtiele, de binnenkant

Pretogen?

Stanley

Zinvol delen en te inspireren met de klant. Die klant is belangrijk voor hem; daar lijkt een beetje zijn persoonlijke ontwikkelingsbehoefte te zitten in relatie tot zijn werk, zo spreken we uit.

Pretogen?

Stanley zoekt naar een balans tussen "Laten Opborrelen en Richting houden"

Marjolein

Mooie reizen maken, met mooie mensen.

En je pretogen?

Aan tafel, en erna

Er is verwarring en onvrede. Ze is voelbaar, maar nog even moeilijk om mee te werken. Aan tafel, bij de lunch, spreken we erover. Het lijkt alsof we een functionele orientatie hebben, van samen iets maken en liefst nu, en een meer ontwikkelingsgerichte, die alles wat er al gebeurt ziet als deel van wat we nu maken. Soms staan de twee tegenover elkaar, en lijkt ze te polariseren.

UIt de opgebouwde spanningsboog komen hele mooie dingen voort. Stanley, die veel werkte in de energiesector, vertelt van voltage (de voorraadgrootheid, spanning, de stuwende kracht), amperes (de stroomgrootheid, wat er stroomt) en de aarde (een neutrale kracht, hetgeen ontvangt). Het blijkt een mooie metafoor voor een groepsproces [Stanley, misschien heb je wel zin om inzichten nog eens kort te beschrijven?].

The Bleep. The Secret. The Bow. Down the Rabbit Hole. Het is een feest, alle filmtitels die van toepassing blijken op ons werk samen.

Stanley heeft het over de kunst van het ontvangen. Vanuit vertrouwen, met je hart, de intentie laten stromen. Ik besef me nu pas, enkele dagen later, dat het wel eens een tweede sleutel tot onze transformatie kan zijn. Of anders gezegd, tot het oplossen van de spanning die we voelen tussen de orientatie op concreet bezig zijn met wat we afspraken, en laten ontstaan wat gebeuren wil. Het raakt aan het 'aarden' uit de electriciteitsleer van Stanley. Anders gezegd, waar je alles dat al gebeurt als uitgangspunt neemt en ziet als fragmenten van hetgeen we samen creeren, kun je niet eens het gevoel hebben dat we niet opschieten. Integendeel, dan is de verrijking continu.