Talk:Aloha:Conventies

Willem 15:21, 26 February 2007 (CET) Ik vind schrijftips juist geen conventies.

De kracht van, bij voorbeeld, de levensverhalen, zit hem in de persoonlijke noot. Je kunt geraakt worden, omdat iemand voor je (de auteur) dat al was.

Ik heb de (zelf-organiserende / emergente) hoop dat de schrijftips er toe leiden dat meer mensen ze gebruiken en dat tot een consistente stijl leidt. Conventies voor schrijven lijken mij een remmende werking te hebben op de creativiteit en de 'pen op papier' zetten.

Het kan zijn dat ik conventies verkeerd interpreteer. Het komt op mij over als 'dwingende regels'. Ik zoek generatieve regels.

The Rock 22:29, 26 February 2007 (CET): Ja Willem, bij jou komt het over als 'dwingende regels', bij mij veel meer als vriendelijke tips op basis waarvan ik mijn communicatie effectiever en efficiënter kan maken. Heb je conventie al gelezen? Komt die dwingend over? Zo ja, hoe kun je'm plooien en vriendelijker over laten komen? Of heb jij een lekkere afwijzing op Spiral Dynamics/rood ← ga ik morgen invullen; nu eerst ff een paar uiltjes knappen. Truste.

Willem 22:40, 26 February 2007 (CET) Nee. Het lezend denk ik dat conventie de verkeerde naam heeft. De inhoud kan ik me wellicht wel in vinden (moet nog even bezinken). Bij conventie associeer ik verstikkend (adembenemend is net de verkeerde term) en keurslijf. Een spiral dynamics uitleg is welkom. Da's een van de dingen die veel genoemd wordt bij Aloha, maar waar bij mij de 'body' ontbreekt. Truste.

Harry 09:49, 27 February 2007 (CET) OK, goeie discussie. Als ik het goed lees zie ik een creatieve spanning tussen dwingende beknotting en vrije ontplooiing. En tussen rationele nuchterheid en de effecten van gevoelsreacties, variëren van frustratie tot geëxalteerdheid in al hun vormen. Well, my friends, dat is in essentie ook het hele spel. That's life in its worst possible form. Vorm (bijvoorbeeld zelforganisatie) ontstaat juist uit de wisselwerking tussen dit soort tegengestelde krachten.

http://www.turing.org.uk/turing/pi3/morpho.jpeg (bron:http://www.turing.org.uk/turing/index.html)

Doordat ze onverenigbaar zijn in hun aard plooien ze zich tot dat zich een stabiele vormoplossing heeft gevormd. Zodat ze makkelijk 'om elkaar heen' kunnen. De beste oplossing binnen de gegeven context volgt de wet(!) van de minste weerstand. Ofwel de zo slecht begrepen tweede wet van de thermodynamica. Zo ontstaan inessentie patronen. Exact volgens jullie definitie van Patroon!

Als het menselijke gedragspatronen betreft en ze ontstaan onbewust, noemen we ze gewoonten, conventies of als ze geritualiseerd zijn tradities. Zodra we ze op bewust niveau zelf verzinnen heten ze regels. Perfecte regels roepen geen weerstand op. Ik hoor weinig bezwaar tegen bijvoorbeeld rechts houden in het verkeer. Minder perfecte middelmatige regels gaan wel met weerstand gepaard, zoals we elke dag ervaren zodra de wekker afgaat. ;-)

Spiral Dynamics, een model gebaseerd op de ontwikkelingspatronen die Graves letterlijk ont-dekte in het gedrag van gezonde mensen, beschrijft ontwikkelingsstadia. Ik neig er steeds meer naar te geloven dat Graves hiermee een universeel ontwikkelingspatroon heeft blootgelegd. Sinds ik het patroon leerde herkennen (wat me twee jaar heeft gekost) zie ik het werkelijk overal. Ik denk dat onze natuur zich zo vormt. Van simpel tot complex. Van lomp tot zeer verfijnd. Meanderend tussen twee onverenigbare uitersten: Volledige oplossing in het geheel of totale isolatie als afzonderlijke entiteit. Dat is weer die creatieve spanning die tot vorm dwingt. In dit geval onze levensvorm, als mens, als maatschappij, als natuur, als wereld.

The Rock 10:05, 27 February 2007 (CET) Oh wat een mooi plaatje. En wat een prettig en goed gesprek. In het plaatje zie ik direct Alexander's Vijftien Fundamentele Eigenschappen terug: contrast, grenzen, diepe verwevenheid en dubbelzinnigheid, niet0gescheidenheid, eenvoud en innerlijke rust, etc.

Harry 10:34, 27 February 2007 (CET): Misschien moeten we de zorgvuldig gemeden Spiral Dynamics toch wat terechte aandacht geven? Op een heuse eigen pagina? Dan kunnen we het hier bij de primaire discussies over conventies en andere patronen houden. En wat Christopher Alexander's architecturale studieconclusies betreft, misschien moeten die ook apart. Voor zover ik het snap, bestudeert hij vormpatronen. En hij distilleert uiteindelijk dezelfde archetypische? patronen die we kennen uit de natuur. Google maar eens naar afbeeldingen met de trefwoorden nature forms. Zo vond ik meteen het plaatje van Turing (of all people!). Een dagje mediteren aan zee levert ongeveer hetzelfde inzicht op, toch? Ik hou bij Alexander het onaangename gevoel dat ik iets probeer te zien waar niets is. Een soort kleren van de keizer -gevoel. Of moet ik zeggenThe Void. Sorry Martien. Zullen we Graves en Alexander elders onderbrengen en behandelen?

Willem 13:37, 28 February 2007 (CET) Ja, een heel prettig gesprek. Wat fijn dat ik hier met mijn vasthoudende koppigheid of koppige vasthoudendheid terechtkan. Ik besef dat ik het Martien misschien niet gemakkelijk maak... Ik lijk wat minder Aloha:gehinderd door enige kennis . Harry, Graves en Aloha:Alexander behandelen lijkt me een goed idee. Let's get to the bottom of this (glass) :) Ik stel me een paar comfortabele leunstoelen en glazen whiskey voor bij deze conversatie... Vraag bij de discussie over Aloha:Graves - waarom is de discussie over Spiral Dynamics 'zorgvuldig gemeden' ?

Turing plaatje is erg mooi. Ook het bewegend plaatje bovenaan de webpagina. Ik heb ooit een mooi boek over de geschiedenis van AI gelezen (geleend uit de universiteitsbieb in twente. kan het helaas nu niet meer terugvinden). Dat legde perfect het verhaal uit achter de oh zo saaie theoretische informatica. Turing, Von Neumann en hun vriendjes hielden zich ook met zelf-organisatie en zich herhalende patronen etc. bezig. Ik was prettig verbaasd over hoe ver ze waren in de jaren twintig en dertig.