Talk:Aloha:Conventies

Willem 15:21, 26 February 2007 (CET) Ik vind schrijftips juist geen conventies.

De kracht van, bij voorbeeld, de levensverhalen, zit hem in de persoonlijke noot. Je kunt geraakt worden, omdat iemand voor je (de auteur) dat al was.

Ik heb de (zelf-organiserende / emergente) hoop dat de schrijftips er toe leiden dat meer mensen ze gebruiken en dat tot een consistente stijl leidt. Conventies voor schrijven lijken mij een remmende werking te hebben op de creativiteit en de 'pen op papier' zetten.

Het kan zijn dat ik conventies verkeerd interpreteer. Het komt op mij over als 'dwingende regels'. Ik zoek generatieve regels.

The Rock 22:29, 26 February 2007 (CET): Ja Willem, bij jou komt het over als 'dwingende regels', bij mij veel meer als vriendelijke tips op basis waarvan ik mijn communicatie effectiever en efficiënter kan maken. Heb je conventie al gelezen? Komt die dwingend over? Zo ja, hoe kun je'm plooien en vriendelijker over laten komen? Of heb jij een lekkere afwijzing op Spiral Dynamics/rood ← ga ik morgen invullen; nu eerst ff een paar uiltjes knappen. Truste.

Willem 22:40, 26 February 2007 (CET) Nee. Het lezend denk ik dat conventie de verkeerde naam heeft. De inhoud kan ik me wellicht wel in vinden (moet nog even bezinken). Bij conventie associeer ik verstikkend (adembenemend is net de verkeerde term) en keurslijf. Een spiral dynamics uitleg is welkom. Da's een van de dingen die veel genoemd wordt bij Aloha, maar waar bij mij de 'body' ontbreekt. Truste. Harry 09:49, 27 February 2007 (CET) OK, goeie discussie. Als ik het goed lees zie ik een creatieve spanning tussen dwingende beknotting en vrije ontplooiing. En tussen rationele nuchterheid en de effecten van gevoelsreacties, variëren van frustratie tot geëxalteerdheid in al hun vormen. Well, my friends, dat is in essentie ook het hele spel. That's life in its worst possible form. Vorm (bijvoorbeeld zelforganisatie) ontstaat juist uit de wisselwerking tussen dit soort tegengestelde krachten.

http://www.turing.org.uk/turing/pi3/morpho.jpeg (bron:http://www.turing.org.uk/turing/index.html)

Doordat ze onverenigbaar zijn in hun aard plooien ze zich tot dat zich een stabiele vormoplossing heeft gevormd. Zodat ze makkelijk 'om elkaar heen' kunnen. De beste oplossing binnen de gegeven context volgt de wet(!) van de minste weerstand. Ofwel de zo slecht begrepen tweede wet van de thermodynamica. Zo ontstaan inessentie patronen. Exact volgens jullie definitie van Patroon!

Als het menselijke gedragspatronen betreft en ze ontstaan onbewust, noemen we ze gewoonten, conventies of als ze geritualiseerd zijn tradities. Zodra we ze op bewust niveau zelf verzinnen heten ze regels. Perfecte regels roepen geen weerstand op. Ik hoor weinig bezwaar tegen bijvoorbeeld rechts houden in het verkeer. Minder perfecte middelmatige regels gaan wel met enige weerstand gepaard, zoals we elke dag ervaren zodra de wekker afgaat. ;-)

Spiral Dynamics, een model gebaseerd op de ontwikkelingspatronen die Graves letterlijk ont-dekte in het gedrag van gezonde mensen, beschrijft ontwikkelingsstadia. Ik neig er steeds meer naar te geloven dat Graves hiermee een universeel ontwikkelingspatroon heeft blootgelegd. Sinds ik het patroon leerde herkennen (wat me twee kjaar heeft gekost) zie ik het werkelijk overal. Ik denk dat onze natuur zich zo vormt. Van simpel tot complex. Meanderend tussen twee onverenigbare uitersten: Volledige oplossing in het geheel of totale isolatie als afzonderlijke entiteit. Dat is weer die creatieve spanning die tot vorm dwingt. In dit geval onze levensvorm, als mens, als maatschappij, als natuur, als wereld.

The Rock 10:05, 27 February 2007 (CET) Oh wat een mooi plaatje. En wat een prettig en goed gesprek. In het plaatje zie ik direct Alexander's Vijftien Fundamentele Eigenschappen terug: contrast, grenzen, diepe verwevenheid en dubbelzinnigheid, niet0gescheidenheid, eenvoud en innerlijke rust, etc.