Aloha:Cirkel 3

<accesscontrol>Aloha</accesscontrol>

Je kan altijd naar de Aloha:Hoofdingang, de Aloha:Artiesteningang, vorige cirkel of de volgende cirkel.

2006-11-22 10:00-14:00, woensdag, Beukenrode

Deelnemers

• Wim Dijkstra
• Willem van den Ende
• Marjolein Hins
• Dennis Luijer
• Stanley van Maaren: alleen even cirkels?
• Harm Saeijs
• Jan Selen—als gast van Dennis
• Martien van Steenbergen
• Manon Tromp—eerste keer
• Harry van der Velde: aanwezigheid in België belangrijker
• Gaston Vilé—eerste keer

Resultaten aan het eind van Aloha:Cirkel 3

• We hebben de start van een prototype van het boek, een minibootje, zoals we het vorige keer noemden... zal worden gebruikt tijdens gesprek op maandag 27 november bij potentiele drukker
• We hebben een eerste aanzet voor een billijk afrekensysteem.
• We weten hoe verhalen (stories) werken.

Agenda

Martien schrijft de agenda op het whiteboard:

• VVHH—Vurig Verlangen Her Halen
• Essentie belofte_tot_rentmeesterschap:
• Kern versus Kontext (expres met een K)
• 3x3=9 (oraties van drie minuten)worden er twee want Johan Smits kan niet komen
• Levend prototype of dummy door Dennis en Jan
• Metafoor / NextSteps / Waarden
• Aloha:AfrekenenGraag (Harm / Willem)
• lunch

CommunicatieStrategie

Aloha:communicatiestrategie online op de wiki bepalen, of in levenden lijve in een vergadering?

hink-stapsprong : Aloha:mediaplan gaat lopen vanaf 28 Maart, als we alles op de schop zetten, zoals Dennis suggereerde. In januari gaan de Aloha:TrossenLos

Check In

Harm doet een check in. De keuze om deze niet te notuleren is bewust :)

Het gevolg van de check in is een moment van brullende stilte van een minuut of vijf, waarna we bespreken of je het wel of niet over spiritualiteit zou moeten hebben. En daarna over of/wanneer het houden van x minuten stilte een truukje is, en wat de effecten van het leren van truukjes zijn.

Oraties van Manon en Gaston

Manon doet haar oratie van drie minuten, die ze gelukkig al min of meer op voorraad had, omdat ze als loopbaanadviseur zich vaak aan mensen moet voorstellen.

Gaston doet er ook een. Martien maakt aantekeningen van beiden op het whiteboard. Gaston is bezig met Jan van der Greef en Jan Schroen het College of Systems Science (CoSS) op te zetten.

Vurig Verlangen

Een boek. Op de planken. 200.000 boeken. Extreem zinnig. Voor alle Nederlanders. Pragmatisch. Betekenisvol. Leuk en plezierig. Voor organisaties en individuen. Zonder dit boek kun je 2008 niet in. Over alle dingen die wij mee maken. Organisatorisch. Bestuurskundig. Het wordt een collectors –item.

Mensen kunnen volledig zonder ons aan de gang. We maken onszelf overbodig

We verdienen er minimaal een miljoen mee. Smart.

© Harry van der Velde

De Belofte Tot Rentmeesterschap heeft twee functies

1. We beloven het idee volledig tot wasdom te doen komen. We voorkomen dat er een bom op gegooid wordt. Nu is de belofte tot rentmeesterschap nog op Martien gericht. Ze wordt echter volledig symmetrisch, wederkerig. We geven het de koestering als in een couveuse of baarmoeder.
2. Is onderdeel van de communicatiestrategie. Ze moet nieuwsgierigheid kweken. Zie ook de VVV, de Aloha:Veel voorkomende vragen.

Opmerkingen bij het tweede onderwerp, communicatiestrategie: Q- Music en Chiel Beelen.

Het afrekeningssysteem

Sessie I (Martien, Gaston, Wim, Willem en Harm)

We bespreken, dat er een aantal afrekenbenaderingen zijn die we hanteren kunnen voor ons werk aan Aloha. We besluiten deze benaderingen en achterliggende filosofieën eerst in kaart te brengen, om vervolgens een benadering te kiezen/ te ontwikkelen dat het meest voldoet aan de wensen die we hebben. Deze zoektocht wordt deel van het werk dat we doen voor het boek. Onderwijl gebruiken we het meest intelligente systeem dat we nu al kennen, zoals dat uit de Agile Development hoek.

We bespreken dat een dergelijk afrekeningssysteem sterk samenvalt met de planning- control functie in projecten.

Eerste inventarisatie:

Een traditionele benadering is: uren maal marktprijs, waarbij alleen de uren geteld worden die effectief en waardecreërend besteed zijn.

Wanneer we in staat raken om ook de toegevoegde waarde van eenieders werk te meten, kunnen we voorgaande benadering completeren met een begrip van hoeveel eenieder heeft bijgedragen aan de uiteindelijke externe waarde van het werk.

Agile Development rekent af op basis van voortschrijdend inzicht. Voorafgaand aan een planningssessie worden een aantal verhalen geschreven, op een A6je. Op zo een a6je staat zoiets geschreven als: “verf het huis groen”. Zo ontstaat een bak van verhalen. Tijdens de planningssessie, pakt bijvoorbeeld een schilder dit verhaal uit de bak. Hij stelt voor het voor 200 punten te doen. Iemand anders (die het bijvoorbeeld gewoon heel erg leuk vind om te leren schilderen) stelt voor het voor 100 punten te doen.

Iemand (de groep aanwezigen bijvoorbeeld) geeft acceptatiecriteria waaraan het verhaal “verf het huis groen” dient te voldoen (zoals SMART: Specific, Measurable, Achievable, Results-oriented, Timebound) De uiteindelijke uitvoerder en opdrachtgever verplichten zich aan de acceptatiecriteria, en de uitvoerder gaat aan het werk. Deze criteria zijn essentieel voor acceptatie. Ze voorkomen discussies, leiden tot gericht werk, en creëren daarmee de waarde die een bepaalde activiteit heeft voor het project als geheel.

Vitaal is dat de “klant” (de groep?) de prioriteiten stelt ten aanzien van de uit te voeren stories. Het huis kan pas geschilderd worden als er iets staat om de kwast op te zetten.

Elke punt is in principe geld waard. Stel dat ik iets wil schrijven over het beslisproces. Om een patroon uit te werken van 200 woorden. Ik kan dan bedenken, dat ik daar een ochtendje mee bezig ben en stel voor het voor 40 punten te doen. Ik kan dit voorleggen aan de groep, en die kan akkoord gaan of niet, en een aantal criteria geven voor het resultaat.

Wat zijn de voordelen van het systeem (moeten we vast nog aan toevoegen):

• Afrekenen op resultaat, niet op inspanning.
• Handig voor het boek, bijvoorbeeld in het voorbereiden van een sessie.
• Het levert ook waarde op voor het aanwezig zijn
• Minder tastbare dingen kunnen ruimte gegeven worden in de waardebepaling, zoals iemands ‘chi’

Een koppeling is mogelijk met een sociaal kredietsysteem. Daarin zou je iemand krediet kunnen geven voor het werk dat hij of zij aanstaand is om uit te voeren. Bijvoorbeeld, wat is jouw waardering voor Gaston, als het gaat om het verven van een huis. Of, kan ik harm vertrouwen in het verven van het huis?

Bij Garage.com, een incubator, wordt altijd op deze manier gewerkt

Willem, over de ontstaansgeschiedenis van dit systeem

Er was onvrede met het programma van eisen, waarbij je niet op enig moment kunt zeggen wat je wilt. Alles wat je nodig hebt stop je er van tevoren in. Het effect ervan op het proces is heel complex: het geeft ruimte voor interpretatie. Bouwers gaan zich ook afdekken voor risico’s, en er is weinig ruimte voor het omgaan met onzekerheid: een vergelijking met veel onbekenden ontstaat. Negentig procent klopt niet in de bouwkunde.

Als je Agile werkt kun je in kleine stukjes ontwikkelen terwijl je bezig bent. Heel misschien heb je op hoofdlijnen een huis, een visie. Bij software is het product de verzameling van algorythmen, dat samen een programma genereert. Een blauwdruk is er slechts grofweg. Grofweg een ontwerp. Gaandeweg wordt duidelijk hoe.

Wim, met twee cruciale vragen:

1. Wie zijn de mensen die zich hiermee bezig gaan houden. Om te leven hebben we gewoon geld nodig. Een aantal zaken moeten betaald worden. Hoe gaan we er dan mee om: Wat is dan het verschil met de normale leven?
2. Is het mogelijk voor grote bedrijven om dit te gebruiken?

Gaston

Zuo mei mei. Alle relaties en transacties bij Chinezen gaan om verkopen- kopen. Ergens houden we allemaal een saldo bij van hoe iets of iemand zich tot ons verhoud, in aandacht, in geld. Dat stukje kunnen we meenemen. Gaston stelt voor om dat achteraf te doen.

Geldbewustzijn is niet écht ontwikkeld. Opdrachtgevers voorstellen een 'lege factuur' te geven en door henzelf te laten invullen (en overmaken), verwart. Opdrachtgevers kunnen hiermee niet of slechts heel moeilijk werken. Uiteindelijk wordt het een Zuidlaarder-Paardenmarkt-gebeurtenis: “weet je wat: hop, handjeklap. Dat is het chi- gevoel.”

Voor Willem geld: erbij zijn versus je optimale waarde leveren. Zoals bij het openen van conferenties, maar niet bij de rest ervan.

Een opmerking:

Elk systeem dat uit schaarste ontstaat is een faalbaar systeem. Harm ziet dit niet zo, en sprak dit ook uit in de groep. Willem heef het waarschijnlijk geborgd.

We ronden de sessie af, in de wetenschap dat we deze discussie voortzetten, en wat studie doen naar waarde- en afrekensystemen.

Tags voor het onderwerp: Planning. Projectmanagement. Projectadministratie. Toegevoegde waarde.Geldbewustzijn. Persoonlijke waarde van geld. Afrekenen. Alternatieve valuta.

Referenties

The soul of Money. On Human wealth

Martien vraagt later aan Harm om nog wat meer te vertellen over zijn begrip van schaarste. Martien denkt meer uit overvloed dan vanuit schaarste. Harm stelt dat overvloed ontstaat nadat we helder hebben wat schaarste werkelijk betekent. Hij gaat hier graag op verder, omdat het raakt aan de kern van ons systeem van voortbrenging en ook past bij zijn achtergrond als econoom.

Enkele vragen ten behoeve van een supersysteem: - Hoe voorkomen we deflatie en inflatie? - Hoe maken we het eenvoudig, lichtgewicht en zelfhelend?

Rondje

Wim. Symbiose tussen man en vrouw. Leiding geven en leiding krijgen. Als je goed leiding wil geven moet je goed leiding ontvangen. Sommige mensen vinden het prettig om leiding te krijgen.

Martien

Met Frank Hekman leerde Martien het volgende spelletje: de leidende hand zit boven de ontvangende hand. De Hand zoekt op, moet ruimte geven aan de ontvangende hand, moet terug wanneer hij haar kwijt raakt. Wordt interessant als je het met twintig man in een ruimte doet.

Marjolein

Q search netwerk ervaringsspel: leg het voorwerp dat je in de rechterhand hebt, in de linkerhand van de persoon naast je. Als iedereen doet wat we samen hebben afgesproken, komt het tot stand.

Gaston

25 mensen. Groepjes van drie. Een opdracht: alle stoelen bij de deur. Alle midden zaal. Alle bij het raam. Binnen vijf minuten duidelijk dat opdrachten tegengesteld zijn. Ruzie, vechten, iedereen. Een slimmerik zegt: “wat lult die facilitator nu. Waarom niet eerst raam, dan midden, dan bij de deur.”

Martien

Was met Stanley bij een architect, Twee snoeken. Iets triggerde er een anekdote over de Pyramide van elf, over de de toekomst van den Bosch. Heel Den Bosch moest er een ei over leggen. Besloten werd om groepjes van elf mensen bij elkaar te laten komen. Een vertegenwoordiger van elke groep ging naar een volgende laag, zodat weer een groepje van elf ontstond.

Voor de pr ervan, en het spreiden ervan, gecombineerd met de bumpersticker.

Enkele Patronen die we vandaag afspraken voor de volgende sessies:

• check in
• brullende stilte
• kudos uitdelen. Volgende sessie ook opbouwende feedback met elkaar delen middels een temperatuurmeting.

Vaststellen van de inhoud van de vergadering: gespreksonderwerpen in een {{pattern|bak met onderwerpen} gooien, bijvoorbeeld met Post-its. Iedereen stemt met stickers.

Beslissingen

We moeten een aantal beslissingen nemen. Grote stappen snel thuis, versus polderen. Consent: waarbij iedereen instemming heeft. En verder: Binding leidt tot waardevolle beslissingen. Evolutie van een groep.

Gaston: Wat zijn wij? Een taakgroep. Of zijn we een gemeenschap (deen gemeenschap vormt zich vanuit vrije ruimte).

Sociocratie en holacratie vormen de basis. Harm zou graag iets ontwikkelen dat een stap verder gaat, en nog verfijnder is.

Veel Kudo’s en een petieterig beetje Kritiek

Doel: wordt een tweede natuur om mensen je waardering uit te spreken, en dus ook over hoe je waardering ontvangt. Het levert je daarnaast inzicht in het hoe van kritiek geven en ontvangen. Uiteindelijk scherpt het je vaardigheid om feedback te geven, en in no time een community kunt opbouwen. Van elkaar leren.

• Martien aan Dennis en Jan: “Top. Mooi grafisch groepsverslag.”
• Martien aan Dennis: “je bent zo stil. Je moet vaker je mond open doen.”  :-)
• Willem aan Harm: dankje wel dat je kudo’s inbrengt, ik voel me meer gewaardeerd en ken mijn toevoeging aan de groep ook beter.
• Martien aan Harm: bedankt voor de stilte.
• Marjolein aan de groep: wat de mannen inbrengen in de stilte, helemaal fijn.
• Wim aan de groep: ik voel me uitgenodigd om overtuigingen te doorbreken.
• Harm aan Gaston: Ik ben blij dat je systeemdynamica erbij brengt en dat je vanuit stilte wil werken.
• Harm aan Martien: bedankt voor de vaart die je inbrengt, en de vaardigheid om met een open blik de ogenschijnlijke chaos ruimte te geven.
• Harm aan Marjolein: wat fijn dat je je als vrouw staande houd in deze groep, en er je bijdrag aan levert.
• Marjolein en Harm aan Martien: Dank voor je zorgzaamheid.
• Harm aan Wim: bedankt voor de twee grote vragen die je stelde:
  1. Wat verandert er wezenlijk in onze manier van werken met onze exercities?
  2. Kan een geavanceerde vorm van afrekenen bijvoorbeeld ook functioneren in een grotere groep? We moeten natuurlijk een schaalvrije oplossing ontdekken—The Rock 16:23, 25 November 2006 (CET)
• En daarnaast:
  1. Dekt onze manier van werken de primaire behoefte van de gewone mens?
  2. Kan het vanuit zichzelf werken in die doelgroep, is dat een vanzelfsprekendheid?
  3. Ons werk, en de resultaten, moeten geaard zijn: “extreem zinnig”; “het werkt”

Ping Ping Ping. Het was weer mooi

Aloha