Difference between revisions of "Authenticiteit"
Gaston Vilé (talk | contribs) m |
|||
Line 39: | Line 39: | ||
Om bovenstaande samen te vatten, voldoet wellicht een uitspraak van Opfrah Winfrey die authenticiteit ziet als “spirit-to-spirit connection”. | Om bovenstaande samen te vatten, voldoet wellicht een uitspraak van Opfrah Winfrey die authenticiteit ziet als “spirit-to-spirit connection”. | ||
------- | |||
[[User:Harry|Harry]] 20:45, 16 January 2007 (CET) Top Gaston! Right on the spot. Bekijk dit plaatje ens als de verbeelding van het [[vurig verlangen]] dat [[user:martien|Martien]] formuleerde. Dan vertaal ik het [[nu meteen]] als [[authentiek verlangen]] |
Revision as of 19:45, 16 January 2007
De lachende zwalker - Gaston
- Hoe authentieker, hoe minder spiritueel. Hoe spiritueler, hoe minder authentiek.
Authenticiteit ligt voorbij het domein van de taal, is zowel direct als objectief onmeetbaar, is van een andere orde dan oprechtheid en eerlijkheid en is noch van de eerste noch van tweede synoniem. Hoewel ‘origine’ evenmin de lading dekt, komt zij het dichtst in de buurt als synoniem voor authenticiteit.
Authenticiteit is de lijn van je (duwende) missie naar je (trekkende) bestemming. Authenticiteit is middel tot zijn.
Wie zich op die zg. Lijn van Authenticiteit bevindt, is authentiek, heeft zijn of haar stekker in het stopcontact van het universum gestoken, is in contact met zijn of haar intentie, leeft zijn of haar verbeelding, de eigen legende en wordt wie hij of zij is. Door authenticiteit de adem van leven en werk te laten zijn, worden we wie we zijn, zijn we ontsloten voor en dragen we maximaal bij aan het ontvouwingsproces van het universum en frustreren dit niet.
Kenmerkend voor ons hiervan zijn de hoge mate van vreugde, moeiteloosheid en harmonie. Dat zijn de proxy-variabelen voor authenticiteit. En die variabelen behoeven voor meting een methodologie van 'first-person-empiricism'. Authenticiteit is zowel direct als objectief onmeetbaar.
Het bovenstaande 'Model van de Geleidelijke Bestemmingsrealisatie' maakt zichtbaar dat we gaandeweg onze levenswandel van missie naar bestemming meer ont-dekken wie we zijn en dat we ons leven dankzij die ont-dekkingen duidelijker betekenis en zin geven.
Het begint met de missie. Dat is je ‘vage’ ideaalbeeld, dat vanaf het begin ‘onder’ je ligt en het is de reden dat je bestaat. Het antwoord op de vraag: ‘Waarom besta je?’ is niet iets wat je bedenkt. Het voelt meer als een herinnering aan een mooie film. Het is meer een vermoeden. Denk bijvoorbeeld aan uitspraken: ‘De aanhouder wint’ en ‘Geef nooit, nooit op’. De vraag is: ‘Maar wat wil je nooit opgeven?’. Jij bent de ultieme schepping, niet de concretisering van een bepaald idee.
Je missie wil zich ontvouwen tot bestemming. Je kunt zeggen dat je bestemming je gerealiseerde missie in de praktijk is. De bestemming is het antwoord op de vraag: ‘Waartoe besta je?’. Je bestemming werkt als een magneet, ze roept. Het is de roeping, dat wil zeggen daar waar je uitkomt, maar ook de weg die je gegaan bent.
De missie stuwt je van binnenuit voort. De bestemming trekt je meer buitenaf.: Zo word je geduwd en getrokken tegelijk. Wanneer je je laat bewegen door dit (natuurlijke en) ideale duw- en trekproces, bevind je je op de lijn van je authenticiteit (LvA). Op zich is dit een moeiteloos proces. Echter, als mensen zich ergens mee bemoeien zijn zij in staat om in de weg te lopen…
Wij leiden (onbewust of bewust, ongeschreven of geschreven) uit (het vermoeden van) onze missie een visie af: een concretisering binnen handbereik van de eerstvolgende mijlpaal op weg naar je bestemming en een antwoord op de vraag: ‘Hoe kom ik daar?’.
Die visie op hoe je je missie in de praktijk moet brengen, kan een hele tijd werken, maar gaandeweg kan de werkingskracht op raken, blijkt de visie oud en valt deze niet samen met de weg van de minste weerstand (vooruitkomen kost moeite): je streeft iets na wat niet in de lijn ligt met je missie en je bestemming. En loop je jezelf in de weg.
In die min of meer diepgaande crisis is de visie van dat moment ‘op’ en is duidelijk wat we niet kunnen. En dat ervaren we als beperking. Ineens is alles wat we niet kunnen een beperking en is voelbaar, merkbaar dat we zijn afgedwaald en afgesloten van onze authenticiteit. Het crisismoment kondigt ons aan, dat we de 'Reis van de Held' moeten maken om onze beperkingen te overwinnen, zodat we de terugkeer kunnen vinden naar ons leven; de terugkeer naar onze eigenheid, naar authenticiteit als levensadem.
Het avontuur dat we aangaan schenkt ons overwonnen beperkingen en het hanteren van authenticiteit als levenselixer. En dat geschenk is onmiddellijk verbonden met onze waarden die we ont-dekken. Deze waarden houden ons aan het wandelen, ze herinneren ons aan onze missie. Ze zijn de lantaarns die de Lijn van Authenticiteit verlichten. De waarden, drijven niet naar de consequenties, maar de waarden trekken naar waarmaking en vervolmaking van missie (bestemmingrealisatie). Ze brengen ons naar wie we zijn en geven ons leven duidelijker betekenis en zin.
Met dit geschenk van overwonnen beperkingen en het hanteren van authenticiteit als levenselixer, dat niet voor onszelf maar voor het geheel is bedoeld, bouwen we een nieuwe visie op voor onze volgende stap die dichter op onze Lijn van Authenticiteit ligt en ons dichter bij onze bestemming brengt.
Voorwaarden? Spirituele ont-wikkeling en groei (de heldenreis) waarbij het om 'het hoe' gaat en niet om 'het wat'.
Spiritualiteit is een verzamelterm voor methodologieën om de (individuele) geestelijke dimensie te doorgronden. Een bijwoord bij een werkwoord… Spiritualiteit heeft derhalve alles met handelen te maken terug naar authenticiteit.
Om bovenstaande samen te vatten, voldoet wellicht een uitspraak van Opfrah Winfrey die authenticiteit ziet als “spirit-to-spirit connection”.
Harry 20:45, 16 January 2007 (CET) Top Gaston! Right on the spot. Bekijk dit plaatje ens als de verbeelding van het vurig verlangen dat Martien formuleerde. Dan vertaal ik het nu meteen als authentiek verlangen