Feedback op Cirkel 7
Notities 20-12-2006
Dit zijn Harry's notities naar aanleiding van het bekijken van Stanley's DVD van de bijeenkomst van de ALOHA-groep.
Stanley neemt de rol gesprekleider. Hij start met stilte en introduceert de 'talking stick' methode. Dat houdt de opwinding laag en de aandacht hoog.
Marjolein bevestigt vanuit haar ervaring de betere efficiency wiki over mail. Gebruik mail voor belangrijke berichten die een concrete (re)actie vereisen. Leg je overige eieren lekker op de wiki. Kan iedereen meebroeden. Ze ziet haar rol (ook in dit gezelschap) als achtergrondfiguur.
Martien ervaart een achtbaan. Eindelijk beweegt het autonoom. Zijn vertrouwen groeit. Architect Wim kapt ermee. Hij heeft al een boek. SMT-fotograaf Jan Rufer (!) heeft lucht van Aloha.
Stanley merkt zijn groeiende betrokkenheid. Heeft een weblog.
Manon wordt ook gegrepen en wil stukken schrijven tot laat naar haar (huishoudelijk) werk. Ze wil dat het er IS. Een gelegenheid tot 'leeglopen'. Over de winterwende: Het licht komt weer terug.
Niranya doet een blanco entree. Zoekt nog 'de klik' en is benieuwd wat ze kan toevoegen.
Harm zou het liefst een uur mediteren. De stilte vieren.
Stanley sluit zijn jongerengroepen af. Met mantrazingen en de berekening van het zielsgetal (happinez).
Martien wenst een dag daaraan te besteden. Manon wil ook een hanteerbaar deel van dat dagprogrammma vullen. Met Tarot, Numerologie.
Marjolein test binnenkort de "Jassentechniek" uit. Een methode om snel oude patronen af te schudden. Ze ontmoet in elke laag van de samenleving erg leuke mensen. Wat ze gezamenlijk hebben is dat ze 'ergens doorheen' zijn gegaan om zo leuk te worden. Dat onderscheidt hen van 'de andere mensen'. Marjoleins lijf weet het al. En ze is toe aan een nieuwe fase.
Manon noemt 'Bronhealing for dummies' als onderwerp voor het boek.
Intermezzo:
BOSWANDELING
Manon volgt graag de natuurlijke agenda. Harm legt alles meteen vast op z'n laptop. Manon wil een ritueel doen om de collectieve en de persoonlijke intentie uit te spreken.
Een boek met een open verkoopprijs die desondanks daardoor een miljoen oplevert. Dat miljoen is om 'zinvolle' dingen te doen. De reis ofwel het productieproces moet op zich ook een zinvolle ervaring zijn.
(zie formulering op wiki) We maken een verrassend mooie reis, waarbij we op 7-7-7 tenminste 1 miljoen euro opbrengsten (in een fonds) hebben ontvangen van ons extreem zinnige boek.
Harm Saeys confronteert: Dit is geen definitie op projectniveau. Het miljoen hoeft niet via de (succesvolle) boekuitgave te komen.
Einde cirkel
Wat ik meen waar te nemen.
Het is nog steeds even vaag als wat er op de eerste bijeenkomst is geformuleerd. Het is nog niets specifieker of concreter. Er zijn alleen meer deelnemers die hier een plek menen te vinden voor hun goede bedoelingen. Manon vindt een platform voor haar schrijfdrang, Zij brengt moderne natuurmagie in. Harm hoopt hier buiten zijn bekende kaders zijn organiserend vermogen te kunnen inzetten. Martien hoopt via collectief ondernemen daar niet alleen voor te staan. Marjolein is op zoek naar nieuwe zakelijke formules die de wereld helen en doet wat ze altijd doet. Stanley test zijn intuïtieve groepswerk-aspiraties uit en Niranya kijkt de kat uit de boom. Samen willen ze zo leuk binnen een paar maanden een fonds van een miljoen waard zijn.
Mijn waardering van wat ik zie.
Veel verder dan kringgesprekken zijn we nog niet. Wat maakt ons dit waard? Wat hebben wij te bieden? Welk probleem lossen wij op op een waardige en waardevolle nieuwe wijze? Het lijkt steeds meer op het sprookje van de "Kleren van de Keizer". We bevestigen elkaars verlangen, die zo op een belofte, een voornemen of een plan gaat lijken. We kunnen dat gevoel delen, vastleggen in de wiki of zelfs op video doorgeven. Maar het schiet niet echt op. Er gebeurt pas iets als je iets doet. Ik heb -door omstandigheden - van een afstand toegekeken en afgewacht hoe de zaak zich zou ontwikkelen.
Wat werkt wel?
Naast de prachtige intenties hebben we ook keuzes nodig. Ik denk nu dat zonder druk of spanning er niet genoeg tempo in komt om de zelf verzonnen deadline te halen. Ik lig zelf (bijna altijd) langer in mijn bed als ik geen wekker zet. Als ik een 'target' wil halen, bijvoorbeeld de trein van half negen, dan moet ik me kunstmatig laten wekken. Dan is het natuurlijk proces niet voldoende. Deadlines zijn ook niet natuurlijk natuurlijk. Dus een keuze in deze is wel praktisch, lijkt mij. Kiezen voor een deadline betekent tempo maken. Het natuurlijke spontane proces zijn eigen weg of wegen laten vinden is ook een keuze. De eerste stap in dat geval is het loslaten van het doel. Kiezen doe je altijd alleen. Niet kiezen is ook een keuze. Wat is jouw bedoeling achter jouw bedoeling? (herhaal deze vraag 3x) Wat drijft je? Waar wil je terecht komen? Waarom ben je in dit groepje? Wat heeft dat te maken met het initiatief van Martien?
Wat hebben we nu?
Naar mijn inschatting zit hier een groepje mensen bij elkaar dat vooral een onvrede deelt met de hedendaagse werkwijzen. Dat vertaalt zich in een verlangen heeft om 'het' anders te doen. Wat 'het' precies is, verschilt waarschijnlijk van persoon tot persoon. Wat 'anders' inhoudt is voor sommigen een verrassing, voor anderen een kans om hun ideeën, opvattingen, idealen of theorieën in de praktijk te brengen.
Wat mij het meest treft is de confrontatie tussen intuïtie en denkwerk. Zowel binnen de groep als binnen de individuen. Volg ik mijn gevoel of mijn bewuste beslissingen? En hoe beïnvloedt het een het ander? Hoe kenmerkend is dit voor wat hier gebeurt? Ons proces? Het zal mijn eigen projectie zijn...
Zitten we samen om te volgen wat zich aandient, wat zich wil manifesteren? Of stellen we ons een doel en bepalen we - naar vermogen en werkenderwijs - onze strategie en onze concrete stappen. En... is dat wel een wezenlijk verschil? Of is het een paradox? Onze toekomstprojecties zijn immers de weerspiegeling van onze huidige tekorten. Wat volgens mij wel handig is, is om het verschil in perspectief bewust te zijn. En het verschil in taal en begrippen waarmee het wordt uitgedrukt.
In de samenkomst (in de werkelijkheid en op internet) zie ik de verschillende standpunten en werkwijzen bij elkaar komen en daarmee ontstaat een beschaafde krachtmeting van opvattingen en strategieën. Ik herken wat ik leerde over groepsdynamica. Benieuwd wie er wint. ;-)
Als initiatiefnemer heeft Martien nu ongewild het overwicht. Hij brengt een weelde aan ervaring uit de ICT-wereld mee, in het bijzonder het 'open source' gedachtegoed. Zijn invloed is enerzijds technisch (deze wiki), anderzijds ideologisch (denken in patronen). Het gedachtegoed van de bedenker daarvan, de architect Christopher Alexander ervaar ik als behoorlijk associatief en diffuus. Lastig om echt grip op te krijgen.
De ontwikkelingen van en op het internet (web 2 en 3) vragen ook vooral veel meedoen en ervaren. De techniek en de ideologie zijn allebei ontwikkelingen in voortgang. Ik zie de groepsleden worstelen om dit bij te benen. Die leergang heeft zijn tijd nodig. Wat dat betreft is het proces tot nu toe een cursus. Van waarde voor de deelnemers, maar ook voor anderen? Mogelijk, maar dat moet nog blijken.
Het denken in patronen, het werken met 'patronen' om grotere betekenissen inzichtelijk te maken, is vermoedelijk voor iedereen een ontdekkingsreis. Ik begrijp zelf nog steeds niet goed wat een patroon is. Daar wil ik apart nog wel wat over uitweiden. Het lijkt op dit moment wel het centrale aspect te zijn. Mogelijk een 'kiem' van de inhoud? "Krijg ik grip op mijn/het bestaan door deze te herdefiniëren als een geheel van interacterende patronen?"
Alles overziend denk ik dat er een grote invloed is van allerlei diverse aannames. Zoals: We komen samen verder dan alleen. Als we duidelijk onze wens voor ogen hebben dan komen we er. De uitkomst ontstaat spontaan als onze inzet positief is en onze intentie zuiver. Overgave gaat boven inzet.
- Wat wij doen is nieuw en dat is ook de waarde ervan.
- Wij kunnen samen in een paar maanden iets produceren wat een miljoen euro oplevert. (Waarschijnlijk omdat het eigenlijk nog meer waard is)
- Dat miljoen is niet het einde van de reis, maar meer het begin van iets nog groters.
- Onze samenwerking vereist een gesophisticeerde vorm van organisatie.
- Ons samenzijn vindt vanzelf zijn juiste vorm.
- Ons ideeëngoed moet worden beschermd tegen misvorming, misbruik en diefstal
- Ons ideeëngoed is heilzaam, en onvooorwaardelijk gratis.
Zo zijn er ongetwijfeld nog meer.
Wat wil ik hiermee?
Ik persoonlijk zie dit ALOHA-gebeuren als een voortzetting van mijn poging om samen met Martien een gezonder en effectiever vervolg te definiëren op onze ervaringen binnen het CHE (het Centre for Human Emergence) van Peter Merry. Het bejubelde 'chaordische' succes van het congres "Klaar om te wenden" is volgens onze ervaring als vrijwilligers niet zozeer het gevolg van de vernieuwende samenwerkingsvormen die worden gepropageerd. Het congres kwam tot stand door de uitzonderlijke niet voor herhaling vatbare inspanningen van veel vrijwilligers. Dat is gebeurt door de spontane intense hoop te exploiteren die ontsprong door het aanspreken van de opgekropte verlangens naar een betere manier van leven en werken. Dat is zeker mijn persoonlijke ervaring. Het zo bevochte succes is vervolgens volledig toegerekend aan het 'chaordische' evangelie. Helaas onterecht volgens mijn ervaring en analyse. Martien en anderen bevestigen mijn beleving. En nu is het (voor mij in ieder geval) de kunst om mijn voordeel te doen uit deze harde les. Dat is de verborgen winst van deze teleurstellende ervaring.
Dit gezegd zijnde zijn er nog een aantal premissen met invloed. Ze zijn niet persé helemaal waar of onwaar. Maar hun invloed is onbepaald, zeer merkbaar en allesbehalve transparant.
Chaordisch organiseren is de spontane zelforganisatie van welwillende deelnemers. Voor zover ik de uitvinder Dee Hock begrijp is dit kolder. De flexibele optimale organisatie die hij ontwikkelde (VISA) werkt doordat concurrenten elk op hun eigen manier heel egoïstisch uit eigenbelang samenwerken binnen het VISA-concept. Geen spoor van liefdadigheid of goede bedoelingen. Wel een slim evenwicht van schijnbaar tegenstrijdige krachten.
Samen zijn we slimmer dan alleen.
Dit verschijnsel is bekend als swarm intelligence". Een kolonie simpele mieren vertoont als collectief een probleemoplossend vermogen die dat van een enkele mier veelvoudig overtreft. Mensen missen deze eenvoud om zich onvoorwaardelijk te gedragen als onderdelen van een dynamisch collectief. Bij mensen doet het tegenovergestelde zich eerder voor. Ons groepsgedrag is overduidelijk minder intelligent dan onze individuele manier van doen. Ik noem dat "Swarm stupidity". Onderzoek heeft aangetoond dat zelfs brainstormen (een bejubelde vorm van collectieve effectiviteit) tot betere resultaten leidt als men het alleen doet.
Je persoonlijke ontwikkeling moet zijn gevorderd tot het niveau dat bij "Spiral Dynamics" Geel" wordt genoemd.
Ik kom in deze kringen soms mensen tegen die zichzelf zo verlicht achten dat zelfs de diepste duisternis voor hen glashelder is. Sommige individuen kunnen ook dwars door mij heen kijken. Die zien mij eigenlijk niet meer staan. Zelf ben ik nog niet zo ver. Ik ervaar ze daardoor als hooghartig en egocentrisch. Sommige initiatieven lijken zelfs op een sekte, waar mensen hun heil komen zoeken in plaats van bij zichzelf. Je moet dus in ieder geval ontwikkeld genoeg zijn om authentieke eenheidsstrevers te kunnen onderscheiden van de profiteurs en parasieten. Halfbegrepen noties over de inzichten van Graves zorgen in ieder geval voor veel misverstanden. Vergeet niet dat Graves originele onderzoeksvraag was "Wat kenmerkt (de psychologie van) een gezond mens?". N.B. Als deze aanname ennige waarheid of waarde bevat, weegt dat mee bij het bepalen van onze doelgroep.
Mijn persoonlijke groei past in het grote geheel.
Dit is ongetwijfeld waar, maar op welke manier? Hoe gedragen we ons vanuit deze wetenschap? De 'nieuwe' beweging kent een behoorlijk contingent oude hippies, die inmiddels gewapend met veel levenservaring, alsnog hun idealen proberen te verwezenlijken. Nu zonder de oorspronkelijke weerloze naïviteit en hopelijk met veel praktische inzichten. Valt er een algemene handleiding te distilleren uit de individuele unieke levenslessen van deze pioniers van de new age? Of is de les dat er geen is? Wat moet ons groepje dan anders dan heel onthecht en vol vergeving geen boek uitbrengen. Voor geen miljoen?
Ik groei vanzelf als ik me aansluit bij zo'n groep.
Ontwikkeling vindt baat bij een stimulerende omgeving. Het werk moet echter altijd zelf worden gedaan. Ook in deze gunstiger omstandigheden Geen stap kan worden uitbesteed of overgeslagen.
Welke aannames hou ik er zelf op na?
In de loop van mijn leven heb ik veel opvattingen beproefd en hou ik er nu een select setje hypotheses op na. Ik ruil ze steeds en graag in voor betere...
- Ons universum is een vierdimensionale projectie (ruimte en tijd) binnen een meerdimensionaal systeem.
- Niet causale energieën hebben invloed op ons univversum, zonder haar coherentie aan te tasten.
- Onze stoffelijke wereld is gevormd volgens de causale logische wetten (van oorzaak en gevolg).
- De evolutie daarvan kent geen doel, maar wel een ontwikkelingsrichting.
- Zelforganisatie is een eigenschap van een duidelijk begrensd systeem (thermodynamica)
- Ontwikkeling vindt plaats volgens vaste patronen. (Graves, Wolfram)
Deze wetmatige patronen zijn bewust te versnellen of te vertragen via bewuste manipulatie. (Eigen)
Deze stellingen zijn allemaal geformuleerd en onderbouwd door erkende wetenschappers uit verschillende disciplines. Ze versterken elkaar, maar kennen elkaars werk waarschijnlijk niet. Het leuke is dat ze niet strijdig zijn met oeroude spirituele zienswijzen, maar daar in toenemende mate mee samenvallen.
- Er is nog veel meer te zeggen. Ik zou nog vele alinea's kunnen vullen en de meeste kunnen uitwerken tot eh... een boek? Maar andere zaken eisen nu mijn aandacht.
Mogelijk heb ik je aan het denken gezet. Ik nodig je uit om op deze notities te reageren. En ze te bewerken en verwerken. Knip het in onderdelen, het is nu een amalgaam van feitelijke notities, gekleurde waarnemingen, gedeeltelijke analyses, (voor)oordelen enzovoort. Voel je vrij om onderdelen te verbeteren of te verwijderen, Doe er jouw ding mee. maaar wel binnen de intentie van deze wiki: Helder formuleren wat we doen en willen. Alles met medogenloze liefde voor het geheel en met het hoognodige respect voor mijn ego. ;-)