Talk:Zweverigheid

The Rock 08:05, 26 January 2007 (CET): Heel mooi geschreven Manon! Dank je wel. Ik kan me er helemaal in vinden. De kunst is inderdaad om die dingen die we (nog) niet begrijpen en waarvan we vermoeden dat ze er zijn te laten landen, te "vertalen", naar de huidige cultuur.

Manon schrijft: Mijn ervaring is, dat als mensen spiritualiteit of New Age zweverig noemen, ze zelf moeite hebben om het te begrijpen. Het is ook niet iets wat iedereen aan kan, want zodra je er voor openstelt, komt er veel informatie op je af op manieren die je niet gewend bent. Dat kan heel confronterend zijn en dan heb ik het nog niet eens gehad over de informatie zelf.

Harry 14:12, 26 January 2007 (CET) reageert: Ik ben het helemaal eens met de strekking van je betoog, Manon. Zweverig ≠ spiritualiteit.

De alinea die ik hierboven aanhaal, roept een ander nog niet uitgekristalliseerde vraag op. Omgaan met de werkelijkheid vanuit een spirituele houding vergt een bepaalde toewijding die niet iederen kan of wil opbrengen. Volgens mij hangt dat af van een ieders mate van ontwikkeling. Dat is in ieder geval waar voor mijn geval. ;-) Ik heb behoorlijk moeten streven en groeien om deze staat van zijn te bereiken.

Ik vergelijk het vaak met een computerspelletje. Het spelletje is in wezen steeds hetzelfde, alleen het niveau waarop je het speelt wordt steeds moeilijker en uitdagender. Als jullie mijn zienswijze delen, dat heeft dat ook betekenis voor de vraag voor wie wij onze eigenwijsheid nu bundelen in patronen en publicaties. Is dit voor iedereen, voor beginners of voor gevorderden in het spel des levens? Het maakt uit voor wie je het "vertaalt".

The Rock 15:33, 26 January 2007 (CET): Ik vind het een uitdaging om het zodanig te "vertalen" dat er meerdere lagen in zitten. Zodat iemand vanuit zijn of haar perspectief met zijn of haar laag resoneert en dat er uit pikt wat hij of zij op dat moment precies nodig heeft om meer zichzelf te kunnen zijn. Een half jaar later pak je het boek weer op, en omdat je zelf ondertussen veranderd bent heb je een ander perspectief (paradigma/manier van kijken) en resoneer je met andere lagen. Net zoals de Muppet Show bijvoorbeeld. Kinderen beleven het als leuke poppen en grappige sketsches. Volwassenen horen en zien weer heel andere dingen en genieten op hun manier van diezelfde Muppet Show. Zo ook van ons boek. Vergelijkbaar met de levels in een game. Toevallig sprak ik gisteren ook met Gaston over het game aspect en de game rules die mensen helpen met het aan/ontleren van bepaalde zaken. Ideaal voor een nieuw land...