User:Willem/Dagboek/2007/01/08

<accesscontrol>Aloha</accesscontrol>

Hufterproof

Lange dag vandaag. Wel irritant dat ik bij elke nieuwe entry weer moet uitvissen hoe de 'alleen voor aloha' toegangscontrole erboven moet zetten. Vanochend aan wat dingen van mijn eigen werkvoorraad gewerkt.

Het voordeel van het hebben en bijhouden van een werkvoorraad is dat het inzichtelijk is hoe veel je wilt (en hoe veel je daarvoer 'moet' doen).

Het nadeel van het hebben van een werkvoorraad is dat het akelig inzichtelijk is hoe veel je wilt (en hoe veel je daarvoer 'moet' doen).

Nu de dagboek entries losse pagina's hebben kan er ook wel een titel bij. vanavond bij de open space stamtafel in utrecht geweest (dat is een open space bijeenkomst van mensen die werken met / geinteresseerd zijn in open space (en zoals gebruikelijk, min of meer aanverwante zaken)).

Je groeit, je krijgt er iets bij, en soms raak je ook iets kwijt. In mijn geval lijk ik er de laatste tijd bij te krijgen dat ik (weer) meer zie, dat is handig, soms. Wat ik daardoor (nu) minder heb is de enorme blijheid als ik naar een nieuwe plek ga.

Martien vroeg me wat ik nodig zou hebben om een deel van m'n onafhankelijkheid op te geven, door bij voorbeeld met anderen in een netwerk-bedrijf te gaanzitten. ik weet niet of ik dat ueberhaupt wel wil. Nadenkend tijdens de terugrit uit utrecht kwam dit boven:

- ik heb het idee dat iets nieuws wat moet toevoegen, zonder dat ik daar (voor m'n gevoel) iets voor hoef op te geven

- de constructie moet in ieder geval Hufterproof zijn (

ik wordt zelf ook steeds hufter-proofer, dat scheelt :) - gelukkig zonder de mogelijkheid om nieuwe mensen toe te laten te beperken ). Nieuwe informatie toelaten, ruis vermijden.

Aloha

Terug naar uw regulier geprogrammeerde Aloha uitzending:

maak informatie van je frustratie het katerig gevoel van na Aloha:Cirkel 6 is er nog. Ik ben te gewend aan concrete voortgang (zo was ik heeel blij met de compacte beschrijving van lichtwerker, die eenvoudig en toegankelijk is, zodat ik denk: hee, hier herken ik mezelf in.... (ik kende de term er voor wel, maar deze betekenis was... verhelderend, eh verlichtend :) )

Ik vind het interessant om te lezen over onopono's maar/en voel me zelf wat dat betreft dan toch een onoponono (wel leuk om het er met Martien nog over te hebben deze middag). Kleine stapjes, voor mij.

Mijn beeld van het projectdoel was wat laagdrempeliger. Sluit aan bij de discussie die ik net in de mail tussen Harm en Martien zie: op wie richten wij ons.

maak informatie van je frustratie

Langzamer tempo en fysieke aanwezigheid is mij best, dan kies ik er voor om af te wachten wat er uit komt, en me te richten op dingen waar ik concreet aan kan werken (ik kan best bijvoorbeeld aan de wiki werken, of dan geef ik een van de andere projecten die me niet direct geld opleveren meer aandacht..., dat zal misschien sowieso even moeten, ik was vergeten dat ik een tijdschrift beloofd had een artikel te herschrijven.)

En dat brengt mij dan bij een brandende vraag. Het eerste stuk in Harm's mail herken ik me niet zo in. ik voelde me (in tegenstelling tot veel andere medereizigers) helemaal niet aangetrokken tot het waterdrager gebeuren (het was ook wat langs me heen gegaan. Staat het wel in de wiki?), en kijk met enigszins prettige verwondering naar onopono - het levert duidelijk energie op voor een deel van de groep, en ik herken er dingen in waar een vriendin van mij mee bezig is, en in het laatste stukje (bij herlezen) iets van mezelf. Ik merk de afgelopen twee jaar dat ik iets in mezelf aan het veranderen ben, wat me veel aantrekkelijker maakt in allerlei opzichten.

Harm's harde woorden Was ik het zeer mee eens "Ten diepste jezelf zijn, en betekenis voor anderen hebben, is gruwelijk hard werken. Wanneer het in een kruik wordt geduwd, is het weg."

Ben ik een 'ketter', als ik denk dat dat ook moet kunnen zonder dat het (voor mij, en ook voor het >2% publiek (waarbij 2% mij een optimistische schatting lijkt, overigens)) 'zweverig' wordt?

mmm, bij de oratie had ik al hofnar staan als rol. Misschien nu 'resident sceptic' (of 'lieve skeptik' of 'skeptic mechant' ;) ) toevoegen... In plaats van een skeptic te adopteren (wat ik meestal doe, omdat ik op eigen terrein geconfronteerd wordt met soms onvermijdelijke sceptics) kruip ik 'in de huid van'

Mijn beperkte ervaring vanuit m'n werk, is dat je mensen met 'harde' practices op een gegeven moment ook meer 'waarden' en meer van het geheel kunt laten ervaren en zien. Wij zijn hier met z'n allen ook gekomen. Wat heeft ons hier gebracht? En kunnen we dat in eenvoudige taal hard maken?

(tijd om die mail uit te graven)

En nu gaat iemand me hopelijk uitleggen dat ik het in dezelfde of in andere woorden gewoon met iedereen eens ben.

p.s. weer langer getypt dan gepland

p.s. 2: Harms' harde woorden in andere woorden (?): lichtwerk is zwaar werk

p.s 3: er wordt hier een snaar van mij geraakt, blijkbaar. Meerdere edits nodig, want al teruglezend klopt er soms geen hout van de zinnen. Dat komt niet vaak voor.

p.s. 4: een lichtwerker gehuld in een nevel van woorden.... tegenspraak?

p.s. 5: ik hoop net als Martien dat het een het ander aanvult (klinkt beter dan 'niet uitsluit' wat ik eerst wilde schrijven, en wel beter bekt)