Spiritueel activisme

Het Center for Human Emergence organiseert op 16 januari 2007 van 19:30–21:30 uur in Venwoude een interessante Salon:

Spiritueel Activisme—Tijn Touber, redacteur en columnist Ode

Het bericht dat Frederike Vos de wereld inzond:

Het lawaai van de verontwaardigde actievoerder is moeilijk te rijmen met de stilte van de sereen mediterende mens. Activisme en spiritualiteit lijken elkaar uit te sluiten. Toch kiezen steeds meer mensen ervoor om van hun meditatiekussens op te staan om hun stem luid en duidelijk te laten horen en in actie te komen voor een mooiere wereld. Hoe behouden zij op de barricades hun spirituele principes? Hoe spiritualiseer je actie, of hoe activeer je spiritualiteit?

Praktische uitdagingen genoeg: Hoe blijf je een toonbeeld van liefde, terwijl je een jager tracht te belemmeren een zeehondje neer te knuppelen? Hoe blijf je begripvol en constructief tegenover regeringsfunctionarissen die glashard liegen over hun werkelijke belangen? Hoe blijf je geweldloos terwijl je wordt aangevallen?

Filosofische uitdagingen genoeg:

• Als 'alles al goed is, zoals het is', waarom zou je dan nog actie ondernemen?
• Als 'alles een product is van je eigen geest', waarom zou je je dan nog druk maken om wat er om je heen gebeurt?
• Als alles God is, waarom zou je je dan verzetten tegen de schepping?
• Waarom zou je uberhaupt iets doen?
• Bovendien: hoe meer energie je aan problemen geeft, hoe groter ze worden. Toch?
• Hoe meer je je druk maakt om wat er om je heen gebeurt, hoe groter de kans dat je vuile handen maakt en slecht karma creëert, toch?

Met een—ongetwijfeld—turbulent jaar voor de boeg, is het van groot belang dat ieder van ons de verantwoordelijkheid neemt om spiritualiteit en activisme te integreren tot een enorme kracht, zodat we eindelijk het oude paradigma van angst en kramp kunnen overstijgen.

Er ligt een schone taak te wachten voor wie eenheid en dualiteit, hemel en aarde, spiritualiteit en actie tot een vloeiende geheel weet te maken. Laten we elkaar op deze avond inspireren om boven onze ingebeelde beperkingen uit te stijgen.

Tijn Touber (1960) is redacteur en columnist van het internationale tijdschrift Ode. Daarnaast is hij componist, zanger en meditatieleraar. Begin jaren tachtig richtte Tijn samen met Monique Klemann de band Lois Lane op. Hij schreef grote hits (onder meer Amsterdamned, de titeltrack voor de gelijknamige film van Dick Maas, en My Best Friend).

In 1987 keerde hij de wereld van glamour and glitter de rug toe om de aandacht meer naar binnen te richten. Veertien jaar lang leidde hij een monnikenbestaan: celibatair, dagelijkse meditaties en strikt vegetarisch. In deze periode reisde Tijn frequent naar India om yoga- en meditatietechnieken te bestuderen. Na enkele jaren begon hij les te geven. Hij schreef met collega Jacqueline Berg het boek over positief denken: Geluk? Daar kom ik mijn bed niet voor uit!

Momenteel geeft Tijn ook lezingen en workshops over het Zero Point Field. Sinds hij hierover een omslagthema voor Ode schreef, wordt hij beschouwd als een autoriteit op dit gebied, omdat hij de materie op toegankelijke wijze weet uit te leggen.

Naast zijn eigen ervaring put Tijn tijdens voordrachten ook uit interviews die hij deed met inspirerende denkers, waaronder Eckart Tolle, Neale Donald Walsch, Brandon Bays, Bert Hellinger, Andrew Cohen, Benjamin Zander, Robert Muller en Ervin Laszlo. Naast lezingen en workshops geeft Tijn meditatielessen en samen met echtgenote Kristja Touber ook yoga/meditatie-workshops en meditatieve concerten. Hun eerste cd heet Another Day.

Meer informatie over Zero Point Field

Zo van toepassing in het Aloha-projekt.