Aloha:Alexandriaanse patroon vorm
Dit is de patroon vorm en omschrijving zoals Christopher Alexander die gebruikt.
…Er doet zich iets voor dat de harmonie verstoort. Dat is een Probleem. Problemen kunnen verwant zijn aan problemen uit eerdere situaties. Als die inmiddels zijn opgelost, wat was de oplossing toen? Hoe volledig is de oplossing? En welke aspecten daarvan zijn nu ook weer werkzaam. Vormen deze aspecten een samenhangend eenduidig te beschrijven geheel? Zodra het een samenhangend reproduceerbaar geheel is, is dat een oplossingspatroon of succesformule. Een patroonmatig probleem lost op in het passende complementaire oplossingspatroon.
* * *
Grote en kleine problemen doen degenen die het als zodanig ervaren verlangen naar oplossingen. Oplossingen bestaan vaak uit een samenspel van deeloplossingen en versterken elkaar. Hoe beschrijf je de problemen en oplossingen op een de consistente, samenhangende, toegankelijke en praktische manier?
Een patroon is een (zich) herhalend 'iets' . Zodra 'iets' zich vaker dan een stuk of vijf keer herhaalt nemen we makkelijker het geheel waar dan de afzonderlijke delen. Dat geheel noemen we een patroon.
Dat 'iets' kan stoffelijk zijn of abstract. Patronen hebben altijd een herkenbare soort regelmaat. Ze zijn streng of losjes gestructureerd. Eenvoudig, genest en vaak zelfs fractaal geordend. De herhaling is een essentiële eigenschap van een patroon. Patronen lijken een essentiële bouwsteen te zijn van ons universum.
Doordat de patronen naar elkaar refereren ontstaat een heel vlechtwerk van patronen. Zo'n vlechtwerk is een patroontaal. De elementen van een patroontaal zijn dus entiteiten die we patronen noemen. Elk patroon beschrijft een probleem dat je onophoudelijk tegen komt in onze omgeving, en beschrijft vervolgens de kern van oplossing voor dat probleem, en wel op een zodanige manier dat je die oplossing een miljoen keer kan gebruiken zonder het ooit twee keer hetzelfde te doen.
Vanwege de eenvoud en helderheid wordt elk patroon hier beschreven volgens hetzelfde formaat:
- Ten eerste is er een beeld met een archetypisch voorbeeld van dat patroon.
- Ten tweede, na het beeld, heeft elk patroon een inleidende paragraaf dat de context zet voor dat patroon en uitlegt hoe dit patroon andere patronen helpt te volmaken.
- Vervolgens markeren drie diamanten het begin van het probleem.
- Na de diamanten volgt een kopregel, vetgedrukt. Deze kopregel geeft de essentie van het probleem weer in een of twee zinnen.
- Na de kopregel komt het lichaam van het probleem. Dit is het langste gedeelte. Het beschrijft
- de proefondervindelijke achtergrond van het patroon
- de bewijzen voor haar waarheid
- het bereik van de verschillende manieren waarop het patroon zich manifesteert in onze omgeving
- het effect van het probleem op haar omgeving
- de verschillende relevante krachten die het probleem een specifieke richting op trekken
- en zo voort.
Vervolgens, wederom vetgedrukt, zoals de kopregel, komt de oplossing—het hart van het patroon—die het veld van fysieke en sociale relaties beschrijft die nodig zijn om het probleem op te lossen, in de eerder genoemde context. Deze oplossing wordt altijd in de vorm van een instructie geformuleerd—zodat je precies weet wat je moet doen om het patroon te realiseren. Dan, na de oplossing, toont een diagram de oplossing met labels voor de hoofdcomponenten.
Na het diagram volgen wederom drie diamanten om aan te geven dat het lichaam is afgesloten. Tenslotte, na deze drie diamanten, volgt een paragraaf die dit patroon verbindt met alle andere patronen die nodig zijn om dit patroon te vervolmaken, in te vullen, te verfraaien.
Waarom dit formaat?
- Ten eerste, om elk patroon verbonden met andere patronen te presenteren, zodat je de verzameling van alle patronen als een geheel, als een taal kan bevatten, waarbinnen je zelf—ook en met name als leek—een oneindige veriëteit van combinaties kan scheppen.
- Ten tweede, om het probleem en de oplossing van elk patroon zodanig te presenteren dat je het zelf kan beoordelen en wijzigen zonder dat je de essentie kwijtraakt die de kern is van het patroon.
Daarom:
Beschrijf elk essentieel paar probleem-oplossing als een patroon en in een eenvoudig, praktisch, vast en helder formaat.
* * *
Een typische volgorde waarin patronen worden toegepast in een specifiek probleemgebied vormt een sequentie van handelingen en/of gebeurtenissen waarvan het resultaat evident is, ongeacht mogelijke variaties. Daarmee is een procedure is een voorbeeld van een patroon. Een gestructureerd expliciet geformaliseerd en gekwantificeerd geheel van activiteiten, en in een specifieke volgorde.
* * *
In deze Wiki worden patronen altijd in kleinkapitaal gezet om ze te onderscheiden van de andere verwijzingen.