Dagboek van Mijndert
Dagboek van een beeldenaar
20 december 2006
Heb het idee dat tijdens mijn wikifee-schap van vandaag, ik een dagboek moet starten waar ik voor mijzelf en voor andere een beetje bijhou wat ik nu aan het doen ben. Vandaag heb ik voornamelijk gelezen en vergaard en ben ik aan het zoeken naar plaatjes en beelden die passen bij de fase waar we onszelf vandaag in bevinden.
Vorige week kwamen we er een beetje achter dat de metafoor van de akker of het boerenland een goede start was vanwaaruit we konden gaan denken. Ben daar dus een beetje mee aan de slag gegaan... het resultaat is binnenkort te zien in versie 3 van de reisgids.
Verder heb ik wat foto's geupload en die toegevoegd aan de betreffende reisgenoten. Net als Harry ben ik aan het proberen om het geheel was meer leesbaar te maken door beeld toe te voegen. Het zal alleen nog wel even duren voordat we komen met beelden die springplanken zijn voor ons verhaal...maar dat komt vanzelf.
Ben bezig met de Aloha BRAND key... deze zal het eerste echte springpunt zijn van waaruit we ons verhaal naar buiten toe kunnen communiceren (met rentmeester-blad in ons hand!)
ga nu weer even verder...
21 december 2006
even een gedachte,komen vaak als je op de wc zit, maar nu toen ik naar mijn werk reed. Wat als we het verhaal dat we schrijven op zo een manier in elkaar zetten dat het de basis is van iets veel groters. Het is toch al wel onoverkomenlijk dat we met ons komend succes iets moeten gaan doen. Dan lijkt het me alleen maar logisch dat we de context gaan schetsen van het volgende verhaal. Onze content is de context van het volgende boek...
even een losse gedachte,
22 december 2006
stel nou dat de extreem zinnige gedachte wordt belichaamd door een boek. Dit boek kent geen tijd en heeft geen stijl. Het reflecteert de stijl van de laatste gebruiker. Het boek wordt gevonden op een erf door een boer die over het land aan het lopend is met de gedachte dat hij iets anders wil. Omdat hij de gedachte hardop uitspreekt ziet hij 7 stappen verder een glinstering op de akker. Het is niet duidelijk waarom, maar net als zoveel dingen in het leven komt dit moment voor hem precies wanneer hij er naar zoekt (en er voor open staat). De boer graaft om de glinstering heen en vindt een ijzeren doos...echt zo'n vieze die heeft geleefd en die misschien wel met goede reden is afgesloten met een dik vet slot. Hij graaft de verrassing uit en her-innert zich ineens (in zo'n flash-moment) hoe hij met zijn vader schatten begraafde op het erf. Met de doos onder zijn arm loopt de boer naar huis, waar hij heel rustig gaat zoeken naar een manier om het slot te openen. Wat opmerkelijk is, is dat met de doos een soort gevoel van rust is meegekomen in het huis.
bla bla bla ( dit moet natuurlijk lekker worden geschreven....)
Uiteindelijk opent de boer de doos en ziet hij een ...X... De boer herinnert en realiseert zich dat hij iets heeft gevonden dat hem kan gaan helpen (just a feeling).
Wat we nu moeten proberen is het boek zichzelf laten transformeren rondom de context van de boer... zijn "boeren" wijsheid wordt in het boek omgezet naar een taal die hij begrijpt...die hem aanspreekt en aanspoort.
De extreem zinnige gedachte kan niet worden opgezegd of opgeschreven... je kan er omheen praten maar wat je zult krijgen is het puntje-op-de-tong-gevoel...De gedachte zal je herkennen en jij zal "het" herkennen...omdat een zinnige gedachte voor iedereen weer wat anders zal kunnen zijn. Het is een her-innering... de reden waarom wij lachen...
weer even een gedachte die leidt naar een natuurlijke reden waar lezers op zullen kunnen inhaken. Het grappige is dat de extreem zinnige gedachten dan ook een basis kan worden voor een reeks van boeken... een autobiografische roman, een wetenschappelijke reflectie, een zinnige beelden doos van pandora, etc.
zo nu ga ik zuipen
Mijndert = dennis
18 Maart 2007
ik ben van het weekend aan het verzamelen en een dummy aan het maken van het werk dat we allemaal hebben genmaakt en dat zo mooi door Manon is neergezet in een start van ons boek. Wil even een aantal pagina's uit mijn dummy kwijt.... de eerste gaat nog over de meditatie avnond bij Manon, begeleid door Johan...
28 Maart 2007
ALOHA in de praktijk
Afgelopen zaterdag heb ik samen met de heren van JAM een kans gehad om hetgeen wat ik nu tot nu toe heb gezien tijdens ALOHA! in praktijk te brengen. Wanneer ik dan kijk naar de elementen die ik direct kan door linken naar mijn eigen realiteit en werkplek kom ik al snel uit op 3 zaken:
- een check-in
- een kringgesprek (nu door ons omgedoopt tot UCH! moment)
- en een check-out
Aangezien een hoop wat we tot nu toe met de content van "ALOHA"! hebben gedaan eigenlijk binnen de muren van Beukenrode is gebleven, kwam ik ook tegen het punt aan dat het best een stap is om mensen in een kring te laten zitten en gewoon te laten vertellen wat ze voelen. Ik merk dat ik deze oefening ook eigenlijk, wanneer ik hem uitleg, eerst een beetje belachelijk maak om de drempel voor mijn collega's een beetje te verlagen. Je weet gewoon niet wat mensen denken of doen als je ze de vraag stelt om "open" te gaan zitten in een kring. Dat bleek ook wel want nadat we daar dan ook met zijn alle zaten kwam de emotie dan ook wel erg snel naar boven drijven. Nu is het zo dat wij als collega's/vrienden/BV-eigenaars allemaal best open staan, maar daar zelden een moment voor hebben om daar ook echt gehoor aan te geven. Echt luisteren in plaats van een "manier van praten" zoals Mike dat zo mooi zegt.Het is ook zo dat gedurende ons bedrijfsvoering proces het gevoel begrijpelijk op de achterbank wordt gezet vanwege de drukte. Maar omdat we vrienden zijn en eigenlijk best wel veel op elkaar letten, zien en voelen we wel dat er "iets" is dat moet worden besproken. Daar kwam de Check-in mooi om de hoek kijken en deze is dus nu ook direct aan het begin van de week in ons beleid opgenomen. Wat er allemaal gebeurde in zo'n kring...De ALOHA kernleden zullen weten wat ik bedoel met het loskomen van emoties. Eigenlijk is de check-in op zich niet zo'n gekke tool. Eerder nog, elke enigzins functionerend bedrijf van niet meer dan 20 man doet er waarschijnlijk ook al wel goed aan om op maandag ochtend even een rondje te doen met wat-deed-jij-het-afgelopen-weekend? Punt van de check-in gecombineerd met een kring is dat de aandacht volkomen gefocused wordt op 1 persoon. Dit gebeurt aan de hand van een "praatstok". Dit is een object dat degene wie hem in de kring vasthoudt het alleenrecht geeft tot spreken. Niemand mag er in de kring door heen praten! En wat een rust levert dat op zeg! Je merkt ook dat je gefocused gaat formuleren en echt gaat luisteren naar je groepsleden. Er wordt echt naar je geluistert en er wordt echt gepraat. Nou...vanuit een perspectief anders dan ALOHA! zegt ik bedankt! Wij zijn deze week weer IN-SYNC en weten wat we aan elkaar hebben. Daar komt het UCH verhaal naar voren (bedankt voor de analogie stanley!, zie ook Aloha:cirkel_6), van de indianen die nu klaar zijn om te gan jagen. Even goed zie ik de vergelijking met alles dat gaat om samen iets doen...ookal is het vis vangen voor je familie of de statuten opstellen van je nieuwe BV... je moet van elkaar weten wat je aan elkaar hebt in de situatie dat je SAMEN wat gaat doen. Hiervoor is een kring een machtige tool, en is een check-in een manier om goed in iets te stappen voordat je samen verder gaat. Het zelfde geldt ook voor de Check-out. Als men er de tijd voor neemt om te luisteren naar een korte zin over de dag, of een laatste gevoel dat je wel of niet goed zit, lever je de dag/week/maand afgesloten op. Geen gevoel onbespreek maken... daar moet een oefening voor komen die iedereen gaat gebruiken.
Daar ga ik weer...met mijn enthousiastme... HERINNER me in een keer een leuk gesprek wat ik zag op VPRO boeken, met Awee Prins en zijn boek "uit verveling". Hij is een filosoof die een hele rake snaar raakte over boeken die je iets vertellen te doen om beter te leven! Hij had het over het feit dat geduld en toewijdig zaken zijn die je niet kan opnemen in een boek en dat succesformules of short-cuts niet aan mensen moet worden gegeven op een dienblad... daar moeten we nog een goed over nadenken...over hoe je een patroon niet leidend maakt maar een deur laat zijn naar mogelijkheden. Als er een ding is dat we kunnen veroorzaken met ALOHA! is het wel dat men even naar elkaar moet luisteren en dat je nooit de Humor van de zaak mag vergeten...
nu ga ik weer verder met het boek..
kus
Dennis Mijndert Antonius Luijer
